Pagina's

dinsdag 7 april 2015

Paasweekend, toekomst en groep 3

Het Paasweekend kwam, zag en vloog voorbij. Op vrijdag vertrokken wij naar Friesland om een paar dagen bij mijn moeder door te brengen. We hadden prachtig weer dus zijn we heerlijk gaan uitwaaien en wandelen op het Wad. Niets zo ontspannend dan de geur van de zilte zee opsnuiven.  Niets leuker om te zien hoe enthousiast dochterlief kon reageren op de roze en gele schelpjes. Het was heerlijk ontspannend om een paar dagen door te brengen in een halfslapend dorpje. Op zaterdag zijn we nog eventjes naar Dokkum geweest. Daar bezochten we de bakkerij waar mijn opa als jongetje heeft gewerkt. Met een mierzoet suikerbrood stapte we weer naar buiten. Ik vond het jammer om weer naar huis te gaan. Het deed me goed om even weg te zijn van alle hectiek en de dagelijkse beslommeringen. Ik overweeg om in de zomer een weekje naar mijn moeder op vakantie te gaan. Dochterlief kan daar heerlijk spelen en in de buurt zijn er genoeg leuke uitstapjes te bedenken. Zo lijkt het mij erg leuk om een dag naar Terschelling te gaan en het eiland op de fiets te gaan ontdekken.

Ook kreeg ik een idee daar. Als alles mislukt op banengebied, dan zou ik in de schuur van mijn moeder een kleine lunchroom kunnen beginnen. Het is een heel toeristisch dorpje waar amper iets van horeca is. Mijn moeder voegde er enthousiast aan toe dat als een deel van het achterhuis wordt verbouwd, ik dat als logies en ontbijt zou kunnen verhuren. Ik zou daarnaast kinderkookworkshops kunnen doen of voedingsadvies kunnen geven. Ergens wil ik nog steeds graag voedingsdeskundige worden. Mijn moeder straalde in ieder geval. Zij zou dan in haar vakantiehuisje willen gaan wonen. Het zou financieel geen vetpot zijn maar het zou wel een enorme vrijheid opleveren. Dus ik houd het als optie in mijn hoofd. 

Eenmaal thuis zakte ik weer een beetje in de put van mijn vele gedachten. Ook al heb ik van alles in gang gezet ik blijf me zorgen maken. Onzekerheid is voor mij killing. Deze week moet ik gaan beginnen met reintegreren. Donderdag zitten we samen en dan maken we afspraken. Die week daarna ga ik aan de slag. Een week later dan de bedrijfsarts wilde. Alleen de manager kon niet eerder. Ik blijf tegen mezelf zeggen dat ik de tijd in mijn voordeel moet laten werken. Het is alleen een schrale troost. De gedachte om weer ye gaan werken, maakt me ook onrustig en opgejaagd. Deels komt dat door de onzekerheid, deels omdat ik een hele nieuwe start ergens anders wil. 

Vorige week heb ik ook nog een gesprek gehad met de juf op school. Ze verontschuldigde zich nogmaals. Ze had erover nagedacht en ze begreep dat het wel een beetje veel voor ons was geweest. We hebben het uitgesproken en dat voelt goed. Ze vertelde meteen dat dochterlief wel naar groep 3 gaat. Ze gelooft namelijk niet dat we haar ermee zouden helpen om haar een jaar extra te laten kleuteren. Ze doet namelijk alles wel goed als je met haar in de klas werkt maar als ze het naar papier moet vertalen, zoals bij de Cito, lijkt er iets mis te gaan. De juf begrijpt dat niet en wij ook niet. Dus vandaag gaat de pedagoge dochterlief observeren. Ik ben benieuwd. 

Ach en zo lopen de dingen hier......

4 opmerkingen:

  1. Owww ik zou het wel weten! Lijkt me super om bij je moeder lunchroom/logies en ontbijt te runnen!!!

    Fijn dat de juf begrip had voor jullie kant.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuke en zinvolle blog! Mag ik een stukje schrijven over je en een link plaatsen naar je blog op www.loonbeslag.nl ?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een leuk idee van die lunchroom! Zou je dan gaan verhuizen? En kan dat met het bestemmingsplan? Zo ja, dan zou ik dat doen. Klinkt superleuk.

    En fijn dat je het met de juf zo goed hebt kunnen uitpraten.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen