Pagina's

dinsdag 6 januari 2015

Soms valt het mee.......

Als een berg keek ik er tegenop om vandaag weer naar de bedrijfarts te gaan.Dus ik deed al ruim vantevoren waar ik erg goed in ben namelijk me ontzettend druk erover maken en alle scenario's in mijn hoofd voorbij laten spelen. Op advies van de psychologe had ik het gesprek op papier voorbereid. Zij zou het dan nog kritisch nalezen en daar waar nodig aanwijzngen geven. Dit nadat ik bij een rollenspel met haar volledig dicht klapte en in huilen uitbarstte. Twee weken heb ik er tegen aan lopen hikken om het op papier te zetten. Twee weken heb ik er over na lopen denken hoe ik het beste kon verwoorden hoe ik mij voelde en hoe ik tegenover werk stond. Toen ik eenmaal achter de computer ging zitten, vlogen de woorden zo op papier. Het voelde als een enorme opluchting dat ik dit had gedaan. Ik stuurde het vervolgens op naar mijn psychologe. Zij vond het een heel sterk stuk waar ik dicht bij mijzelf bleef. Op een of andere manier deed mij die positieve feedback groeien en durfde ik het gesprek wel aan.

Dus stapte ik vandaag gewapend met papier in de hand de spreekkamer van de bedrijfarts in. Ik lichtte toe dat ik het gesprek had voorbereid en dat ik soms terug zou vallen op dat wat ik had opgeschreven door het simpelweg voor te lezen. Ik vond het zelf heel stoer dat ik dit deed. Hij luisterde aandachtig en stelde een paar vragen. Het was een hele andere arts dan die ik een paar weken geleden zag. Hij was begripvol en meelevend. Ik ondervond zelfs een bepaalde troost uit zijn woorden want het doembeeld van iemand die mij snel terug naar werk wilde hebben verdween. Ik hoef deze maand nog niet terug naar werk. Ik krijg tot begin februari om tot rust te komen en aan mezelf te werken. Het zal alles te maken hebben met hoe ik over kwam tijdens het gesprek want mij stem sloeg over en ik maakte een niet al te zekere indruk. Toch was dat stuk papier met een paar woorden een enorme houvast. 

Over een maand kijken we weer verder. Mocht ik dan weer aan de slag moeten dan zal het niet meer zijn dan 2x twee uurtjes per week. Ik was opgelucht toen ik weer naar buiten stapte. Ik was nog blijer toen ik weer het kantoor achter me kon laten. Het deed meer met mij dan ik had verwacht. Stapte ik in eerste instantie nog enigszins zelfverzekerd het gebouw binnen, toen ik weg ging was daar nog weinig van te besporen. Het houdt me enorm bezig wat voor een enorme invloed werk op mij heeft of beter wat voor enorme invloed ik het op me laat hebben. Ik ben er dus nog lang niet.... al zie ik langzaam wel weer verbetering. Ik wil namelijk sterker hier uit komen om kans op herhaling te voorkomen.  Al met al was vandaag weer een bewijs dat ik me veel te druk maak om dingen en dat het meestal niet nodig is. Als ik dat nu ook als wijze les mee zou nemen voor de toekomst....

7 opmerkingen:

  1. Gelukkig dat het meeviel en je pas begin feb. weer aan het werk hoeft voor 2 uurtjes.
    Goed gedaan dus dat voorbereiden!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat fijn dat je het zo hebt kunnen voorbereiden. En ook prettig dat het best meeviel ook al liep je daarna waarschijnlijk helemaal leeg van de spanning.
    Ik weet niet of je zozeer sterker wordt door deze ervaring. Misschien meer alerter en juist zachter, meer zachtheid naar je zelf. Je minder groot houden, beter voelen waar je grenzen liggen en die aangeven. Dat is althans mijn eigen ervaring. Maar dat hoeft niet voor iedereen zo te zijn natuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zou het heel mooi vinden als ik die kwaliteiten die jij boven omschrijft uit mijn burn-out haal. Dat is voor mij een bepaalde kracht die ik er dan voor terug krijg. Ik vind het namelijk heel sterk en krachtog als mensen dichtbij zichzelf kunnen blijven en duidelijk grenzen kunnen aangeven. Iets wat ik zelf ook weer heel graag zou willen.

      Verwijderen
  3. Wat fijn dat het dankzij je goede voorbereidingen zo goed is gelopen.

    Zo'n gesprek gaat je niet in de koude kleren zitten weet ik nog wel van toen ik zwanger was. Ik moest toen ook naar zo'n keuringsarts ivm mijn WW (had me ziekgemeld ivm bloedverlies in de 32e zwangerschapsweek) en je bent ergens zó afhankelijk van die mensen :(

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kan alleen maar zeggen, goed van je. Rust komende maand nog goed uit en geniet van je gezin.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Weer een stapje verder! Dit heb je gehad en nog uitstel gekregen ook! Succes alvast voor het volgende stapje!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. weet me nog goed te herinneren dat ik naar de REMAX moest luisteren ho maar mangelen deden ze als je zei dat het echt niet ging dan was het we gaan de uren uitbreiden
    ze hebben me werkelijk helemaal gek gemaakt dus het werd advocaten werk en ik had gewonnen dus kreeg een oprot premie mee dus gewonnen en geen baan meer mar wel rust bijna 3 jaar met pijn gelopen tot dat ze er achter kwamen dat de klachten niet uit mijn hoofd vandaan kwamen en ben er drie keer voor onder het mes geweest
    ben blij voor jou dat je wel de rust krijg om beter te worden heel veel sterkte
    groetjes tineke

    BeantwoordenVerwijderen