Ik ben verliefd

Dochterlief speelt graag in het speeltuintje van het tuincentrum. Het is niet al te groot maar heeft alles wat een kleuter leuk vindt. Ze kan klimmen, glijden, zich verstoppen maar ook rustig aan een tafeltje gaan zitten om met Duplo iets te bouwen. Ook voor mij is het een ideaal uitje want ik kan in het restaurant aan een tafeltje zitten en een boek lezen of bladeren in de tijdschriften die daar liggen. Kortom voor mij is het een rustmomentje en voor haar de ideale speelplek.

 

Onderweg naar het tuincentrum rijden we altijd langs een boerderij. De eerste keer viel het me niet eens op dat daar een boerderij iets verscholen achter een enorme boom stond. Inmiddels weet ik dat het er staat en kijk er iedere keer kwijlend naar. Het is een typische Hollandse boerderij met erom heen een groot grasveld en aan de zijkanten een aantal bomen. In de voortuin naast de oprijlaan staat een enorme boom. Het is zo’n typische boom die je als kind helemaal fantastisch vindt want je kunt daar heerlijk in klimmen maar ook in wegkruipen. Iedere keer als ik voorbij rijd, heb ik visioenen over wat voor een heerlijk woonhuis je ervan kan maken.

 

Het zelf huis staat verlaten bij. Ik heb er nog nooit enig teken van leven gezien. De luiken zitten potdicht en er staat nooit iets van een auto of fiets buiten geparkeerd. Ik denk eigenlijk dat de boerderij niet meer in gebruik is en dat het daar nu maar staat te staan zonder dat iemand er naar om kijkt. Als ik een voorzichtige inschatting doe dan is het een hele grote bouwval. Het zou me niet verbazen dat als je tegen de muur leunt, de muur spontaan zou omvallen (ok kan niet maar het gaat om het idee). Ook denk ik dat de boel binnen volledig gedateerd en uitgeleefd is. En toch……… ik ben helemaal verliefd op het huis.

 

Als ik dus in het speeltuintje zit, dan heb ik hele visioenen over wat voor een mooi huis het zou kunnen worden. Ik zou de buitenkant in stand houden om het authentiek karakter van het huis te behouden. Aan de voorkant van de weg zou ik de kleine ramen met luiken houden. Aan de achterkant van het huis zou ik heel grote glazen ramen plaatsen om het licht door te laten maar ook om optimaal van het uitzicht over de landerijen te kunnen genieten. Aan de andere kant van het dorp heeft iemand dit gedaan. Dat huis heeft een enorme grote glazen pui in combinatie met een glazen serre. Je ziet het bijna niet als je er met de auto voorbij rijdt maar als je het eenmaal wel weet dan kun je alleen maar tot de conclusie komen dat de bewoners dat heel mooi hebben geïntegreerd met het huis en de omgeving. Ik zou de huiskamer aan de achterkant plaatsen en een enorme grote woonkeuken aanleggen. Boven zou ik slaapkamers maken waarbij ik in het dak ramen zou integreren. Geen dakkapellen maar eerder van die ramen die in het dak verzonken liggen en waarbij je als je in bed ligt zo naar de sterrenhemel kan kijken.

 

Zoiets is het dus. Zucht, zelfs het geitje en
de kippen lopen er al.

Ook zou ik het terrein afzetten met een natuurlijke afzetting of schutting. Ik zou hagen aanleggen of van die wilgenschermen gebruiken. Ik zou een kippenren aanleggen en de dieren gezellig over het erf laten scharrelen. Hopelijk zouden ze me dan belonen met een heerlijk eitje. Misschien zou ik een geitje nemen of zo’n schattig hangbuikzwijntje. Ook zou ik een grote moestuin aanleggen zodat we daar dan hopelijk met een goede oogst grotendeels de winter mee door kunnen komen.

Wellicht zou ik een deel van het woonhuis een zakelijke functie kunnen geven. Ik zou daar workshops voor kinderen kunnen organiseren. Ze zouden daar op een speelse manier kunnen leren koken of ik zou er feestjes kunnen organiseren. Ik zou er een winkel met alleen maar Griekse producten kunnen beginnen. Kortom ideeën genoeg.

 

Je merkt het al die boerderij die doet iets met mij. Ik heb zelfs al eens een keer gedacht om in het Kadaster na te gaan wie de eigenaar ervan is. Alleen deel ik die liefde voor de boerderij alleen. Manlief zou het helemaal niks vinden. Hij zou er naar kijken naar wat het in werkelijkheid ook is: waarschijnlijk een bouwval. Hij ziet alleen maar heel veel verbouwen en klussen. Hij heeft twee linkerhanden en het is ook niet iets wat hij zou willen leren. Dan heb ik het nog niet eens over hoe duur het zou zijn om de boerderij te kopen en compleet te verbouwen. Het is dus mijn onrealistische droom. Maar toch ik ben verliefd op het huis, de boom en de plek……. Dromen mag en het is echt een hele mooie boerderij. Vrijdag rijd ik er weer langs onderweg naar de tandarts en dan ga ik toch weer verder dromen.