Pagina's

donderdag 14 november 2013

Meisjes en dansschoenen

Dinsdagavond kwam ik dochterlief ophalen op de opvang. Het viel me op dat er maar zo weinig kindjes waren. Ook waren alle meisjes al weg. Dochterlief zag me van een afstandje al aankomen en rende op me af. Ze wilde wel heel graag naar huis. Vreemd want normaliter heeft ze het heel erg naar haar zin.

Eenmaal thuis vertelde ze mij dat ze geen dansschoenen had. Ze had namelijk met de juf van de opvang het over dansen gehad en de juf had gezegd dat je dan dansschoenen aan moest. Het was niet een heel samenhangend verhaal dus ik moest zelf de puzzelstukjes in elkaar passen. Ineens begreep ik wat er aan de hand was: alle meisjes waren naar een proefles ballet. De opvang is onlangs een samenwerking aangegaan met een dansschool. Op dinsdag- en donderdagmiddag kunnen de kinderen na school danslessen volgen tegen betaling van een gereduceerd tarief. De opvang brengt de kinderen naar de lessen en je kunt vervolgens dan als ouder kiezen of je je kind vervolgens daar ophaalt of dat je je kind bij de opvang ophaalt. Aan alle kinderen was een proefles aangeboden om te kijken of ze het iets vonden. Alleen daar moest je dus wel je kind voor inschrijven.

Toen ik de brief ontving, heb ik het er met manlief over gehad. We kwamen al snel tot de conclusie dat er niet aan mee zouden doen. Ten eerste betalen we elke maand al een fiks bedrag aan de opvang. Daar zou dan nog €24 bovenop komen voor de lessen. We zouden dus effectief een uur opvang betalen terwijl ze daar niet eens is. Bovendien gaat dochterlief maar 2x per week naar de opvang en is ze al overweldigd door al speelmogelijkheden die daar zijn. Waarom zouden we nog iets aan haar leventje toevoegen? Ze moet al zo veel indrukken verwerken sinds ze op school en de opvang zit. Ze vindt het soms al zo moeilijk om te kiezen uit alle dingen die daar mogelijk zijn. Als we daar nog balletlessen aan zouden toevoegen dan is dat misschien wel te veel. Daarnaast ben ik er ook een groot voorstander van dat ze gewoon lekker kan spelen als ze uit school komt. Dat kan ze heel goed op de opvang. Dus waarom dan weer een nieuwe omgeving waar ze van alles “moet”? En een niet heel onbelangrijk puntje: het is niet echt een dansmeisje.

Al met al hadden we een doordachte beslissing genomen. Toch vond ik het wel heel sneu om te zien dat ze dus als enig meisje niet daar naar toe gaat en dat ze de andere meisje toch wel had gemist met spelen. Het was gelukkig een proefles dus het is afwachten hoeveel kindjes er daadwerkelijk gebruik van gaan maken. Ik hoop voor haar dat er een paar meisjes overblijven op de groep want hoewel ze jongens ook best wel leuk vindt, is ze nu in een fase dat ze toch wel heel graag met meisjes speelt.

1 opmerking:

  1. Ik kan me goed in je overwegingen vinden! Gewoon spelen is ook heel belangrijk. Zeker als ze toch al overweldigd is door alle mogelijkheden. Hopelijk vinden de meeste meisjes het niet zo leuk, zodat er de volgende keer wat meer speelkameraadjes over blijven.

    BeantwoordenVerwijderen