Grommomentje en budgetlessen

Ondanks dat  ik elke maand me probeer te houden om mijn boodschappenbudget in weken op te delen, zie ik toch trends in mijn uitgavenpatroon die moeilijk te veranderen zijn. Zo geef ik aan het begin van het maand meer geld uit. Ik leg weer een voorraadje eten aan en ik gooi de auto vol met benzine. Ook wordt er geld uitgegeven aan dingen die moeten worden vervangen of die simpelweg op zijn maar die ik niet elke maand structureel moet kopen. Zo is nu bijvoorbeeld de lamp in de douche kapot. Er hangt momenteel een peertje maar met de hoge luchtvochtigheid is het beter dat er een lamp geschikt voor de natte ruimte komt. Zo moest dochterlief broodtrommeltjes en bekers hebben. Ze doet hier hopelijk meteen een paar jaar mee maar ze moesten wel eerst aangeschaft worden. In broodtrommelland kun je het zo gek maken als je wilt maar wij hebben de simpelere en goedkopere modelletjes gekocht onder het mom van een trommel moet vooral functioneel zijn. Desondanks is ze wel de super-gelukkige eigenares van een trommel met prinses.

Maar goed ik wijk af van het onderwerp. Elke maand is er wel weer iets wat vervangen of aangeschaft moet worden. Is het niet de vloeistof voor de lenzen van manlief dan is het wel een 5 liter blik olijfolie voor het koken en soms moeten er ook gewoon weer schoenen voor dochterlief komen. Het zijn dingen die ik bijna allemaal van het boodschappenbudget betaal (schoenen betaal ik van de kinderbijslag). Hierdoor valt het boodschappenbudget iedere maand structureel lager uit en zitten we halverwege de maand halsreikend uit te kijken naar de voorlopige teruggave. Van deze teruggave doe ik dan een extra aflossing, een keer boodschappen en tank ik wederom. Soms betaal ik er ook alvast een rekening van. De maand is dan weer rond en we zijn ook weer een maand “redelijk” goed doorgekomen. Wel kun je concluderen dat wat wij daadwerkelijk aan boodschappen uitgeven dus een stuk lager is dan ik elke maand budgetteer.

Je zou zeggen dat we wel uitkomen. Toch geeft het mij niet een goed gevoel want ik heb desondanks toch het gevoel dat ik nog niet volledig grip heb op mijn financiën. Misschien is dit wel de manier waarop wij het moeten doen en moet ik simpelweg accepteren dat er elke maand een hele krappe week tussen zit. Aan de andere kant zou ik de lasten over de maand liever wat gelijker willen verdelen zodat we wat meer ruimte hebben om eventuele kleine tegenvallers om noodgevalletjes ook halverwege de maand op te kunnen vangen. Dit wil momenteel namelijk nu niet zo heel goed lukken. Kortom iets waar ik aan moet werken.  Anderzijds ben ik dan ook wel weer blij dat we alles van de normale inkomsten kunnen betalen en niet zoals in het verleden vaak gebeurde geld pinde met behulp van de creditcard om een periode tot aan payday te overbruggen. Hoe dan ook we gaan dus wel slimmer met geld om, al valt er hier en daar nog wel wat te verbeteren.  

Gisteren ontving ik ook weer de voorlopige aanslag. Ik had aan het begin van de maand in gedachten dat ik hiervan minimaal de helft aan een extra aflossing wilde besteden. Helaas kwam ik gisteren tot de conclusie dat dit niet gaat lukken. Ik mag blij zijn als we een klein bedrag over een paar dagen kunnen aflossen. Manlief moet namelijk voor een second opinion naar een ziekenhuis in Duitsland. Dit keer niet voor zijn ogen maar voor zijn huid die allerlei rare fratsen uithaalt. Helaas wil de dermatoloog hem hier niet zien, wuift alles weg en schrijft telefonisch wat voor. Inmiddels hebben we nu zo veel verschillende oorzaken gehoord dat we nu een derde onafhankelijke naar zijn huid willen laten kijken. Nu heeft manlief goede ervaring met een ziekenhuis net over de grens in Duitsland nadat hij daar weer werd doorverwezen naar een andere arts. Toegegeven sinds hij onder behandeling staat van een Duitse professor voor zijn oogproblemen, gaat het ook vele malen beter met hem. Dus nu hoopt hij op een vergelijkbare ervaring voor zijn ogen. Dat betekent alleen wel dat we volgende week woensdag met zijn drietjes met de auto daar naar toe gaan. Tja en dat kost geld aan benzine (en een milieusticker - grmbl). Ik zat manlief dus gisteren stiekum in mezelf te vervloeken omdat ik nu niet mijn extra aflossing kan doen. Naast dit tripje moesten er ook nog drie rekeningen worden betaald en moet ik ook nog boodschappen doen want de ijskast en voorraadkast zijn eng leeg. Dus nadat ik alles had betaald en voor boodschappen en de trip geld opzij had gezet, was het op. Ik hoop nu dus dat ik iets te veel geld heb gereserveerd voor de reis zodat we daar wat van overhouden. Dat geld gaat dan linea recta naar de extra aflossing.

Ook heb ik gisteren mijn extra aflossing op de creditcard moeten herzien. We gaan vanaf september  €100 minder extra aflossen. Dochterlief gaat namelijk naar de opvang vanaf september. Dus een deel van de extra aflossing gaat nu naar de opvang. Ook heb ik het tijdstip waarop de extra aflossing wordt gedaan verschoven naar het moment dat ik de voorlopige aanslag ontvang. Vroeger werd het afgeschreven op het moment dat mijn salaris binnen kwam. Dat gaat nu niet meer: opvang en extra aflossing kunnen niet op het zelfde moment worden afgeschreven want dan kom ik geld tekort om boodschappen te doen. Dus nu betaal ik de opvang aan het begin van de maand en de extra (gereduceerde aflossing) ergens halverwege de maand.

Toen ik dat allemaal klaar had gezet bij internetbankieren, ben ik gaan bereken of ik dan nog wel mijn creditcard dit jaar heb afbetaald. Conclusie was teleurstellend: NEE. Waarschijnlijk moet ik aan het einde van het jaar nog iets van €200 afbetalen. Ik baalde als een stekker want ik had gehoopt van die creditcard-aflossingen af te zijn aan het einde van dit jaar. Ik ga proberen om met kleine bezuinigingen en verkopen via Marktplaats die €200 toch ergens vandaan te schrappen. Het zou fijn zijn om 2014 nog maar met één schuld te beginnen en dan met als streven om 2014 schuldenvrij te eindigen (Goh en dat klinkt toch al weer een stuk beter en nog beter het is overzienbaar.)

Ondanks dat we minder extra gaan aflossen per maand is het einde dus wel in zicht. Ook had ik me nooit kunnen voorstellen toen ik het probleem serieus ging aanpakken dat ik nu al zover met aflossen ben en dat ik gaandeweg steeds meer ruimte in mijn budget zag waardoor we extra konden aflossen. Misschien dat als we financieel weer aan de nieuwe situatie vanaf september gewend zijn, dat ik weer ergens ruimte. We merken het wel.