Van alles en nog wat

Na alle drukte van de afgelopen dagen was het hoog tijd voor een rustig weekend. Zaterdag hebben we dan ook niet veel meer gedaan dan naar de boerderij gaan voor de wekelijkse zuivel en samen met dochterlief allerlei spelletjes spelen. Ook had ik dit weekend eindelijk tijd om weer eens uitgebreid te koken. Er werd dus zelf chocoladeijs gemaakt. Na veel zoeken en uitproberen heb ik eindelijk een recept dat we allemaal lekker vinden. Ik gebruik de basis voor een variëteit aan smaken. Dat zijn dan wel vooral de hartige smaakjes zoals chocola en koffie. Voor de fruitsmaken zweer ik bij yoghurtijs. Er staat dus nu meer dan een liter ijs in de diepvries. Vervolgens heb ik aspergesoep gemaakt. Uit Roermond hadden we asperges meegenomen. Ik had keuze uit een aantal prijsklasse. Ik heb de kromme asperges meegenomen want dat scheelde al zo snel een paar euro. Met de asperge zelf is niks mis maar in de winkels willen ze alleen de rechte varianten. Van de schillen en de houten eindjes had ik heerlijk bouillon staan. Daarvan heb ik een pannetje soep gemaakt en voor de rest drie bakjes bouillon ingevroren zodat we straks als het seizoen over is ook van de asperges kunnen genieten. Vroeger goot ik het nat van de asperges weg. Nu kan ik me wel voor de kop slaan dat ik dat heb gedaan wat het is heerlijke bouillon vooral als je schillen een nachtje laat trekken. Als je er dan ook nog een roux van 60 gram boter en 60 gram meel maakt en dit daarna mengt met koffiemelk of room (ik heb room gedaan) en dit vervolgens mengt met 750 deciliter aspergebouillon waar een groente-bouillonblokje aan toe is gevoegd dan heb je een heerlijk licht gebonden soepje. Wij hadden nog een paar asperges over dus die heb ik in stukjes gesneden en door de soep gemengd. We vonden het heerlijk dus ik ben blij dat we nog drie bakjes hebben staan.

Vanochtend zijn we naar het verjaardagsfeestje geweest in de indoorspeeltuin. Dochterlief schoot weg en die heb ik niet meer gezien totdat ik een hele harde gil hoorde gevolgd door huilen. Ondanks alle herrie hoorde ik meteen dat het van haar kwam en er dus iets met haar aan de hand was. Rennend ging ik naar haar toe in de hoop dat het mee viel. Ze lag op de grond en een aantal kinderen en ouders stonden heel verschrikt om haar heen te kijken. Een ouder meisje vertelde me wat er was gebeurd. Dochterlief was van een glijbaan afgegaan die in eerste instantie een paar meter loodrecht naar beneden gaat en daarna pas in iets wat op een glijbaan lijkt af gegaan. Ze heeft waarschijnlijk gedacht wat die oudere meisjes kunnen, kan ik ook. Ze is heel hard op haar hoofdje en haar armpje terecht gekomen. Ze was dus even ontroostbaar. Na een tijdje wilde ze wel weer spelen. Ze wilde alleen wel in de warme ruimte haar vestje aan als bescherming. De "enge" glijbaan heeft ze verder links laten liggen. Ze beperkte het tot een paar veiligere glijbanen en het springkussen. Ook heeft ze op de op de gangnam style meegedaan aan een stoelendans. Van de ranja en de slagroomtaart wilde ze niks weten. Dochterlief vindt dat allemaal veel te zoet en duwde het weg. De frietjes aan het einde van het feestje gingen er ook maar mondjesmaat in. Toen we weggingen kreeg ze nog een snoepzakje. Ik wierp er één blik op en wist toen al dat ze het nooit op zou eten. Ze houdt niet zo van snoep. Alleen een spekkie wil ze heel af en toe nog wel eens eten. Thuis heeft ze er voorzichtig aan geroken en wat geproefd om vervolgens te vertellen dat ze het niet lekker vond. Ter zelfbescherming gooi ik het snoep maar weg. Ik eet het dan toch weer op terwijl ik het zelf ook helemaal niet zo lekker vind. 

Eenmaal thuis wilde ze wel fietsen en naar haar vriendjes in de speeltuin. Ze had geluk want haar vriendinnetje en buurjongetje waren er dus haar dag kon niet meer stuk. Alleen op een gegeven moment werd het haar allemaal te veel. Twee speeltuinen op een dag was te veel van het goede. Om 17.00 uur gaf ze aan dat ze moe was en naar bed wilde. Ik heb nog snel iets voor haar gekookt maar ze was te moe om te eten. Uiteindelijk lag ze er om 18.00 uur in. Ik vraag aan haar elke dag wat ze het leukste vond. Haar antwoord: de speeltuin om de hoek met haar twee vriendjes. De indoor speeltuin vond ze niet zo veel aan vertelde ze er nog achteraan. Het hoeft dus allemaal niet zo gecompliceerd. Ze is dus het liefste in haar vertrouwde speeltuintje. 

Omdat dochterlief zo vroeg in bed lag, aten manlief en ik sinds maanden weer eens alleen. Dat was raar. Misschien wel goed om dat wat vaker te doen maar het was toch raar zonder dochterlief aan de tafel erbij. Ik miste haar gezellige gebabbel. Sinds maanden heb ik ineens ook weer een hele avond. Het rare is dat ik bijna niet meer weet wat ik met zo veel tijd ineens moet omdat ik het simpelweg niet meer gewend ben.