Pagina's

woensdag 15 mei 2013

Het consultatiebureau: a happy end?

Vorig jaar blogde ik in december over mijn vervelende ervaring met het consultatiebureau. Het hele verhaal kun je hier nalezen. Het is het op één na meest gelezen bericht op mijn blog. Vorige week schreef ik dat ik een uitnodiging had gehad op voor de jaarlijkse controle te komen. Ik heb het weten te blocken uit mijn geheugen tot het moment er was. Ik ging vanochtend desondanks met een knop in mijn maag naar het consultatiebureau. Alles stond op scherp mocht het consult weer een vervelende wending nemen. Ik had wel allerlei voornemens gemaakt om vooral rustig te blijven en dochterlief voor de zekerheid ook omgekocht met een klein cadeautje in het vooruitzicht. Dat laatste helpt meestal wel.

Zoals altijd was dochterlief het voorbeeld van een gezellig en sociaal meisje totdat ze binnen werd geroepen voor de controle. De speelhoek was vele malen interessanter dan een klein hok waar de keuze van het speelgoed bestond uit een bromtrol of een puzzel voor een dreumes. Luid protesterend ging ze mee terwijl ik  het strijkijzer en de strijkplank van de speelhoek meesleepte zodat ze in ieder geval daarmee voldoende afgeleid zou worden. Dochterlief werd al vrij snel gevraagd om mee te doen aan het bouwen met blokken. Als je dat haar een jaar geleden had gevraagd dan had ze daar een hele wolkenkrabber voor je gebouwd maar voor haar zijn blokken verleden tijd. Gelukkig wilde ze wel een cirkeltje tekenen en over een lijntje springen. Dat springen wilde ze de hele tijd wel want dat vindt ze leuk om te doen en doet ze normaliter de halve dag. Alleen toen kwam de beruchte ogentest. Eigenlijk snap ik niet waarom ze een kind van bijna 4 jaar oud vragen om iets wat lijkt op een toverstaaf in de hand te houden zodat ze kunnen laten zien waar het gaatje in de cirkel zit. Op het moment dat het woord toverstaaf werd genoemd was dochterlief namelijk helemaal niet meer bezig met cirkels maar wilde ze toveren. Dat is namelijk een spelletje wat we vaak doen. Dus het enige wat Madam nog wilde was omgetoverd worden tot een elfje of een prinses. Cirkels met gaatjes horen daar natuurlijk niet bij. Het werd dan ook snel opgegeven door de verpleegkundige. Toen ik ook verder geen vragen had, werd maar snel de prik gegeven. We stonden dus met uit- en aankleden binnen nog geen 20 minuten weer buiten met helaas wel weer een uitnodiging op zak om in september weer te proberen haar ogen te testen. Ik heb zo'n vaag idee dat die ogentest ook in september niet gaat lukken. En eerlijk gezegd denk ik dat dochterlief gewoon een paar hele goede ogen heeft dus de test hoeft voor mij niet zo. Maar goed ik heb me deze keer maar volgzaam op gesteld. 

Uiteindelijk viel het dus allemaal wel mee. Het is ook weer de eerste keer in twee jaar dat ik daar met een neutraal gevoel weer naar buiten ging. Dus hopelijk is dit dan toch een goed einde na alle ellende van vorig jaar. Nu alleen nog heel hard gaan nadenken wat ik met de schoolarts ga doen. Dochterlief is ondertussen heel trots op haar bal ;-).

9 opmerkingen:

  1. Je hebt een lekker levendig kind met een eigen wil. Die heeft de wereld nodig :) Fijn dat het allemaal wat beter ging.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn. Ik wil je ons verhaal meegeven over onze dochter en haar zicht. Tijdens de ogentest bleek dat ze helemaal niet goed zag. Het was dat ik zelf gezien had dat ze probeerde te spieken met het oog dat achter een dichte bril zat, ik kon het bijna niet geloven. Ik heb nooit door gehad dat zij niet goed kon zien, we hebben het nooit gemerkt maar ze had +2 en +6, een behoorlijke afwijking dus. Wat ik wil aangeven is dat wij er helemaal naast zaten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Soms zijn die test best nuttig maar dan zet ik daar toch even een verhaal tegenover.
    Ik ben geboren met oogproblemen van het soort dat het meteen na de bevalling duidelijk was. Ik ben daarom sinds ik drie maanden oud was al onder controle van het Radboud, universitaire ziekenhuis in Nijmegen. Drie keer raden welke test het consultatiebureau steeds toch weer wilde uitvoeren? Juist. Toen mijn moeder daar tegen protesteerde (ze vond het niet nodig dat bij mij onnodig de vinger op de zere plek werd gelegd) kreeg ze een preek over de noodzaak van medische zorg en werd er gedreigd met de kinderbescherming. De keer daarop is mijn vader mee gegaan naar de (extra) controle, want tja die ogen waren zorgelijk. Hij verstaat de kunst van heel kalm kwaad worden. Van een afstandje lijkt hij kalm maar degene tot wie hij zich richt (sorry voor het taalgebruik) schijt ongeveer in zijn broek. Na deze techniek te hebben toegepast was de interesse in mijn ogen ineens over. Wel heeft de schoolarts tot vervelens toe gecontroleerd of ik al kleurenblind was geworden (iets wat je bij mijn weten niet ineens kunt worden, je bent het of je bent het niet). Als ze zich niet met het ene mogen bemoeien dan maar met het andere.
    Moraal van dit verhaal: bij dit soort instanties zitten ze vast in patronen, hebben tunnelvisie en werken met hokjes. Owee als je je daar niet naar voegt en niet in past. Een beetje menselijke maat, zorg op de persoon aangepast is zeldzaam. Reden te meer dus om je eigen boerenverstand goed wakker te houden. En bovendien niet te vergeten dat jij de ouder bent, ze hebben nog steeds jouw toestemming en medewerking nodig. (Al beweren ze wel eens anders.)

    Groetjes Lily

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat jammer dat er over cb's altijd zo negatief gedaan wordt. Bij ons in het dorp zijn ze gewoon heel erg fijn bezig met de kindjes. Hier staat wel tegenover dat ik het ook anders heb meegemaakt in een ander dorp met andere mensen want daar vonden ze mijn 2 maanden oude baby maar een boos kind omdat ze steeds moest huilen waar ze bijna in bleef hangen. Dit kwam alleen doordat we daar 3 kwartier moesten wachten voordat we aan de beurt waren dus ze was gewoon bekaf en was dus ook blij dat ik nooit meer naar dat cb hoef. Maar onze eigen is echt waar geweldig, doen nooit vervelend als iets niet wil op "hun" manier.
    Wat betreft de ogentest is het toch wel belangrijk. Onze zoon bleek bij deze ogentest niet goed te kunnen zien en wij hebben dat nooit in de gaten gehad en ook op het kdv (waar hij 2 dagen p/week was) niet. Hij bleek met zijn ene oog +4 te hebben. Maar hij camoufleerde dat met zijn goede oog. En met de ogentest met de plaatjes hadden we het ook niet door want hij noemde bepaalde plaatjes gewoon zoals hij vond dat ze waren en bleef dat ook volhouden dus dat was geen probleem bij het cb. Maar ja, bij de rondjes met openingen ging het dus "mis" en heeft nu een prachtig brilletje op en staan onder controle in het ziekenhuis. Ook omdat dit tot hun 7e jaar eventueel gecorrigeerd kan worden, wat hopelijk ook voor onze zoon telt. Want daarna kunnen ze er nog maar weinig aan doen en blijven ze een bril houden.

    groetjes,
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Natuurlijk zijn er ook consultatiebureaus waar het wel goed zal gaan, statisch kan dat haast niet anders. Mijn moeder had bij mijn zusje (die heeft dan weer gehoorproblemen) ook een betere ervaring, vooral na uitgelegd te hebben waar ze huiverig voor was na de ervaring met mij (daarom op de persoon aangepast is zeldzaam). Tenminste de arts kon ze beter mee communiceren, bij de verpleegkundige moest ze nog veelvuldig op haar strepen gaan staan.
      Het voorbeeld van lang wachten, had mijn moeder ook mee te maken. De wachtruimte was in het halletje waar ook de deur naar buiten was waardoor het er niet bepaald warm was. Toch werd ze geacht ons ruim een halfuur van te voren tot op het ondergoed uit kleden en daar te wachten. Daar ging mijn moeder niet in mee en dat leverde nogal wat discussie op. De volgende keren nam ze een pyjamabroek en badjas mee die ze ons aantrok. Want als je wordt binnen geroepen is dat zo uitgetrokken maar ook dat mocht eerst niet. Nu is mijn moeder redelijk eigenwijs daarin, dus zelf had ze het vermoeden alleen daardoor al de vermelding 'probleemmoeder' achter haar naam te hebben staan.

      Groetjes Lily

      Verwijderen
    2. Janneke, ik ben in het begin onbevangen naar het consultatiebureau gegaan. Alleen toen dochterlief eenmaal 2 jaar werd, is het mis gegaan. Een open dialoog kon ik met de arts niet aangaan, hij volstaarde in zijn ideeëen want dochterlief voldeed in de taalontwikkeling niet aan de standaard. Er is een maatschappelijk verpleegster aan te pas gekomen om dit recht te breien omdat hij halsstarrig vast hield aan zijn standpunt en ik ook meer open stand voor zijn argumenten. Zij was het gelukkig wel eens met mijn punt en heeft zelf excuses aan mij aangeboden. De arts is daar inmiddels ook weg en is wat anders gaan studeren.
      Een negatieve ervaring kleurt dus je beeld van het consultatiebureau want er zullen er bij veel ook vast wel heel veel goede mensen werken.

      Verwijderen
  5. Haha, mijn 19 jarige dochter moest 15 jaar geleden die ogentest ook doen. Ze zat op een Montessorischool, waar het de gewoonte was om werkjes die je afgemaakt had, af te kleuren op een kleurkaart.

    Dus toen ze twee maanden na de Kerstmaand (daar zal het vast aan liggen, aan die Kerstdrukte, dat ze de test niet goed deed, dacht de schoolarts)weer moest verschijnen in een kamer met dezelfde plaatjes om te benoemen, weigerde ze prompt nog mee te werken. Haar commentaar: 'Die heb ik al gedaan, is al af'. Commentaar van haar juf: 'Een echt Montessorikind dus'.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Toch is zo'n test niet voor niks, ons nu 16jarig neefje weigerde categorisch elke ogentest op 't CB, toen er in 't eerste jaar basisschool ook getest werd (alle kindjes werden daar nog eens getest, hij zag dus dat die test heul gewoon was) bleek hij een zicht te hebben van bijna 0,0 en moest ie aan brilleglazen +9 en +11, de ouders hadden niks gemerkt en voelden zich toen daarover nogal schuldig.
    Probeer het anders eens bij een opticien, zogenaamd voor jezelf, misschien wil je dochter dan wel getest worden.
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Gelukkig dat je het weer achter de rug hebt, en dat het goed ging. Het consultatiebureau is gewoon geen fijne plek vind ik.

    BeantwoordenVerwijderen