Pagina's

donderdag 15 november 2012

Boodschappen en zo

Regelmatig ga ik mijn lunchpauze even de stad in. In Den Haag heb je een biologische supermarkt met een fantastische selectie aan producten en daarnaast zit de Oriëntaalse supermarkt. Vaak combineer ik een bezoek aan deze winkels om het standaard af te sluiten met een paar kleine loempiaatjes. Bepakt en bezakt ga ik dan weer richting werk waar mijn collega’s zich meestal vergapen en verbazen aan de inhoud. Nu moet ik zeggen dat in consuminderland de inhoud niet zo wereldschokkend is maar voor sommige collega’s zijn bijvoorbeeld quinoa, een blok tempeh en tahinpasta ver-van-mijn-bed producten. Eerlijk gezegd ik kocht zelf deze producten zo’n 3 jaar geleden ook nog niet maar sinds ik me ben gaan verdiepen in puurder, gevarieerder en gezonder eten zijn het wel producten die regelmatig in mijn boodschappenmandje liggen.

Deze week ging ik weer naar het centrum om bij die winkels een paar boodschappen te doen. Tot mijn grote schok zag ik de biologische supermarkt niet meer. Naast mij stond een dame net zo verbaasd naar de afgeplakte ramen te kijken. Gelukkig zag ik op dat moment uit een ooghoek een reclamebord buiten staan en toen bleek de winkel naar ietsje verderop te zijn verhuisd. Ik was toch enigszins opgelucht want ook al kan ik veel producten online bestellen (wat ik niet doe), toch vind ik het fijn om in de winkel de producten zelf te zien en te ontdekken. De winkel bleek een stuk mooier en overzichtelijker te zijn dus ik hoop er nog heel vaak te kunnen komen.  

Eindelijk heb ik ook cereal voor mijn dochter gekocht dus ik hoop dat ze binnenkort achter een kom met heerlijke crunchy maar verantwoorde granen zit bij het ontbijt. Nu maar hopen dat ze het ook lekker vindt want nieuwe dingen worden met een “gezond” wantrouwen bekeken. Het een aantal keer aanbieden van ander voedsel bij een kind totdat ze het gaan eten, heeft bij haar een hele andere betekenis. Sommige dingen heb ik al tig keer aangeboden maar ze blijven pertinent worden geweigerd door haar. Zelfs rode kool die door ons, als het smaakt als rode appels, de hemel werd ingeprezen wordt stelselmatig geweigerd. Het moet bij haar vooral heel erg groen zijn want anders is het bij voorbaat verdacht.

Naast dat ik regelmatig boodschappen doe bij de biologische supermarkt, krijg ik ook elke week een groente- en fruittas. Ik heb de mogelijkheid om de tas af te bellen en de inhoud te wijzigen als ik echt iets niet eet. Deze week had ik een blik op de ijskast geworpen en eigenlijk was het niet nodig om de tas af te nemen. Dit weekend had ik bij de plaatselijke boer terwijl ik op bezoek was bij mijn moeder, een rode en witte kool en rode bieten gekocht. Daar kan ik bijna een hele week van eten. Dus eigenlijk zonde van het geld om dan die tas af te nemen. En nog meer zonde toen ik de inhoud zag want ik eet nu al 6 weken andijvie. Ik heb straks niet één maar twee witte kolen. En voor rammenas moet ik echt op zoek naar een recept want ik heb dat nog nooit gegeten. De rest van het pakket bestaat uit aardappels, uien en fruit. Volgende week dus maar een keer de tas afbellen en de voorraad op eten. Gelukkig gaan de knollen langere tijd mee.   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten