Pagina's

donderdag 29 november 2012

Leuke plannen

Volgende week ben ik vier dagen alleen met dochterlief. Manlief moet voor een paar dagen naar Duitsland ter controle van zijn ogen. Kan hij niet onder controle staan in Nederland? Dat zou inderdaad kunnen. Deels staat hij ook in Nederland onder controle want zijn contactlenzen worden hier voor hem aangemeten en besteld. Echter de specialist die hij in Duitsland heeft, is de autoriteit in de wereld op het gebied van deze aandoening. Hij is twee jaar geleden naar hem doorverwezen. Volgens zijn voormalige arts mag hij in zijn handen knijpen dat deze Duitse arts/ professor hem onder behandeling wil nemen. Bij het eerste bezoek voelde het als een verademing. Voor het eerst in hele lange tijd voelde mijn man dat iemand serieus naar zijn klachten luisterde. Voor het eerst werd een duidelijk behandelplan opgesteld. Voor het eerst werd er degelijk onderzoek gedaan en werden de resultaten besproken en uitgelegd. Het voelde zo ontzettend goed en ik zag mijn man bij het eerste bezoek helemaal opbloeien. Er was weer hoop en nog belangrijker hij werd gehoord. In Nederland was hij waarschijnlijk al geopereerd en had hij een bepaalde therapie moeten ondergaan. Deze arts gelooft dat dit voorlopig nog niet nodig is en dat er nog heel veel winst op andere en mindere drastische wijze is te behalen. Dus gaat mijn man twee keer per jaar naar het zuiden van Duitsland voor een aantal onderzoeken die vervolgens worden besproken met de arts/ professor. Het vertrouwen in zijn handelswijze in combinatie met zijn deskundigheid maken dat het de moeite waard is om deze reis toch iedere keer te ondernemen. De reis brengt wel kosten met zich mee. Deze worden niet vergoed. Dus de kosten van reis en verblijf moeten we zelf betalen. Dit moet ik nog goed budgeteren want iedere keer is het weer pas en meten. De kosten van de behandeling worden gelukkig wel volledig vergoed. Deze kosten vallen zelfs lager uit dan als ze in Nederland zouden zijn gemaakt.

Aangezien mijn man onze dochter opvangt terwijl ik aan het werk ben, zal ik tijdens zijn aanwezigheid dus de honneurs moeten waarnemen. Ik kijk er enorm uit om een paar daagjes met haar door te brengen en lekker te kunnen tutten. Alleen elke keer schiet ik dan weer helemaal door in mijn plannen want ik wil dan vooral leuke dingen met haar gaan doen. Dus de binnenspeeltuinen, bezoekje aan een kindercafé in Haarlem, het zwembad en de kerstshow van het tuincentrum passeren dan allemaal de revue om dan snel te realiseren dat het een stuk leuker is om thuis te tutten met dan uiteindelijk één of twee uitstapjes. Het brengt meer rust in plaats van haar overal her en der naar toe te slepen. Grote vraag is of ze dat ook allemaal wel leuk vindt want het liefste is ze thuis aan het spelen.

Dus het plan is nu om volgende week met haar naar Schiphol te gaan waar ze in een restaurant een paar speeltoestellen hebben. Schiphol heeft een magische uitwerking op haar. Ze vindt het enorm spannend om naar de vliegtuigen te kijken. Ze heeft het er dagen later nog over. Dus waarom naar een dure binnenspeeltuin als ze op Schiphol gratis (ok ik koop een kopje thee) kan spelen? Bovendien is de rit in de bus of de trein al een avontuur op zich. Dan wil ik ook nog naar het tuincentrum. Ze hebben daar een fantastische kerstshow. Welk kind vindt het niet leuk om naar al die glitters en flashy lampjes te kijken? Ook dit kost niets zolang ik me niet laat verleiden tot de aankoop van een of andere kerstviering. Nu heb ik dozen vol met kerstspulletjes staan dus ik hoef verder niets te hebben behalve dan een kerstboom. In het dorp wordt volgende week zaterdag ook nog een klein Kerstmarktje georganiseerd dus dat is ook leuk om te combineren met de boodschappen. Kortom genoeg leuke dingen te doen in combinatie met lekker thuis spelen en alle tijd voor elkaar te hebben.

Naast plannen voor mijn dochter maak ik ook altijd plannen voor mezelf. Meestal eet ik dan dingen die manlief niet lekker vindt. Onlangs is er een Thais afhaalrestaurantje geopend. Nu vind ik Thais heerlijk maar ik vind het ook prijzig. Dus ik ga volgende week een heerlijke nasi voor mezelf maken. Dat is niet Thais maar ook erg lekker. De meeste ingrediënten heb ik al in huis. Waarom dan ook duur doen als ik voor minder geld net zo lekker kan smullen van een eigengemaakt potje? Nog niet zo lang geleden was ik dus gaan afhalen en had ik niet gekeken naar de kosten.
Daarnaast heb ik nog een film liggen die ik graag wil zien. Ik krijg deze films vaak door mijn schoonouders opgestuurd waar de mooiste films gratis bij de weekendkrant worden geleverd. Voor de rest wil ik vooral lekker lezen in de avonden. Dat schiet er namelijk ook tussenin terwijl ik lezen heerlijk vind.

Langzaam zie ik toch steeds meer een kentering in mijn consumptiegedrag komen. Ik kijk naar goedkope of gratis alternatieven. Vaak zijn deze alternatieven net zo leuk als niet leuker. Toch gaat het uiteindelijk om de tijd die je samen doorbrengt. Die tijd samen is zo veel malen kostbaarder en waardevoller. Daar kan, hoe cliché ook, geen cadeau of uitstapje tegenop. Ik ben blij dat ik dit op tijd ben gaan inzien. Het zijn namelijk waarden die ik graag aan mijn dochter wil doorgeven.

dinsdag 27 november 2012

Financiële vervolgstapjes

Volgende week gaat het dan gebeuren. Ik ga mijn twee leningen bundelen. Enige valkuil kan nog zijn dat ik mijn huidige persoonlijke lening niet om mag zetten. De bedoeling was dat ik afgelopen weekend de voorwaarden van de lening zou doornemen maar daar is niets van gekomen. Het staat nu op de agenda voor dit weekend of in ieder geval volgende week maandag of dinsdag. Eerder zie ik het niet gebeuren omdat het een drukke week is deze week. Maar hopelijk kan volgende week de schaar in één van mijn creditcards en los ik vanaf januari een doorlopend krediet af met een absurd hoog maandbedrag. Ik heb namelijk besloten om alle termijnen en het geld dat vrijvalt van het aflossen van de studieschuld bij elkaar op te tellen. Op deze manier zie ik tenminste het bedrag met redelijk sprongetjes naar beneden gaan. Daarnaast wil ik maandelijks zelf nog een bedrag overmaken. Ik heb een streefbedrag in gedachten maar ik zal dit niet elke maand halen. Er zijn een paar maanden die duur zullen uitvallen omdat de gemeentebelastingen en andere heffingen er weer aan komen. Ik betaal deze namelijk het liefste meteen zodat ik er maar vanaf kan zijn. Alleen ik heb nog geen financiële buffer.

Een financiële buffer is iets waar ik ook aan wil gaan werken. Ik ben namelijk een van de huishoudens waar Nibud gisteren als nieuws mee naar buiten komt.  Zij raden een buffer van €3555 als minimum aan. Volgens hun berekeningen zou ik een buffer aan moeten houden van minimaal €5000. Dat is best een hoog bedrag maar waarschijnlijk wel een reëel bedrag. Een financiële buffer staat ook hoog op mijn verlanglijstje. Alleen ik vind wel dat de prioriteit nu moet te komen liggen bij het aflossen. Als dat eenmaal is gebeurt, dan komt de “leuke” kant van geld aan de orde. Dan kan ik eindelijk eens een financiële planning gaan maken. Deze planning zal in ieder geval een financiële buffer, het sparen voor de studie van dochterlief en opbouw extra pensioen en/ of aflossing hypotheek omvatten. Om mezelf niet helemaal gek te maken, heb ik besloten om mij nu daar nog niet al te veel in te verdiepen en me te concentreren op het puinruimen.

Ondertussen ben ik ook redelijk goed bezig met de verkoop van dingen op Marktplaats en Bol. De opbrengst via Bol is misschien wat minder maar het gemak waarmee verkopen gaan, weegt tegen de nadelen op. Want wat heb ik weer wat afgemaild met deze en genen over dingen waarop geboden werd op Marktplaats. Gemiddeld gaan er toch 3-4 mailtjes over en weer voordat de koop gesloten is. Uiteindelijk is het wel waard want ik heb dit weekend voor ongeveer €40 verkocht. Geen slechte opbrengst voor een weekend en voor een stel boeken en wat kleren. De feestdagen zullen hierbij wel meewerken want veel mensen zijn toch op zoek naar cadeautjes.
De opbrengst staat op mijn spaarrekening. Die beslissing heb ik in ieder geval wel genomen. Deze opbrengsten gaan daar naar toe om in ieder geval een kleine buffer aan te leggen. Kleine beetjes maken uiteindelijk iets groots. Dus als ik zo door blijf gaan dan heb ik met mijn verkopen misschien toch voldoende op de rekening staan om iets te vervangen mocht wat kapot gaan. Dat kapot gaan zie ik namelijk binnenkort wel een keer gebeuren. De verwarmingsketel is inmiddels al 10 jaar oud, de ijskast is al 14 jaar oud en de wasmachine draait inmiddels ook al weer zo’n 7 jaar wasjes.

Volgende week gaat dochterlief ook haar steentje bijdragen. Ze gaat namelijk op bootcamp zindelijk worden. Volgende week ben ik namelijk een paar dagen thuis. Dit is dus de de uitgelezen kans om haar nu eindelijk eens zover te krijgen. Dus volgende week gaan de luiers opzij. Ik kijk er niet echt naar uit want dat betekent waarschijnlijk stapels was en veel schoonmaken. Maar ja een kind uit de dure luiers is de investering in tijd wel waard. Hopelijk gaat het redelijk snel. Ze vindt namelijk wel snel iets vies en ze is redelijk schoon op zichzelf. Mocht je echter nog tips hebben, dan hoor ik het heel graag. Inmiddels staat er al wel een felroze Dora auto klaar als beloning. Ze wil deze al een paar weken dus de auto is haar als beloning in het vooruitzicht gesteld voor het zindelijk worden.

Zo maken we langzaam stapjes vooruit. Ik ben benieuwd waar ik volgend jaar rond deze tijd financieel sta. Ik hoop dat dan het einde een beetje in zicht is en dat ik kan gaan plannen.

maandag 26 november 2012

Liebster Award & 11 weetjes

Onlangs kreeg ik heel lief van Vlijtig met Zuinigheid  en Jenny Green Teeth de Liebster Blog Award. Deze award is voor nieuwe blogs om ze extra onder de aandacht te brengen. Het is de bedoeling dat deze award vervolgens wordt doorgegeven aan anderen. Tja en dat laatste vind ik dus moeilijk. Ik ben namelijk niet zo van het zoeken naar nieuwe blogs.
In het begin heb ik wel veel gezocht op consuminderen en kwam ik automatisch op verschillende blogs uit en maakte ik gretig gebruik van de linkjes naar andere blogs. Nu doe ik dat ook nog maar doe ik dat meestal via de reacties die ik bij een blogje zie staan, al dan niet bij mijn eigen blog. Dus dat is een dilemma: aan wie moet ik de award doorgeven?

Ik heb besloten dat ik een paar blogs eens extra in het zonnetje wil zetten zonder eens te letten op hoeveel volgers ze hebben en hoe lang ze meedraaien in blogland. Waarom krijgen zij de award? Omdat er om verschillende redenen iets in de blog is die mij aanspreekt waardoor ik ze regelmatig met een bezoekje vereer. Het zijn niet alle blogs die ik met veel plezier volg, dus als je er niet tussen staat dan wil dat nog niet zeggen dat ik niet met veel plezier regelmatig je blog lees.
Ik houd wel bewust even de hele populaire blogs er tussen uit. De meesten consuminder-bloglezers weten deze wel te vinden. Dus excuses hierbij Spaarcentje, Lekker Leven met Minder, Valhalla en Teunie. Jullie blogs lees ik dagelijks en voor mij is door jullie bloggen het consuminder-bewustzijn begonnen (dank hiervoor). Alleen hebben jullie al zo veel volgers dat de spotlights deze keer heel even naar andere blogs gaan. Dus hier is mijn lijstje:

§         Het Gras van de Buren
§         Spaarolifantje
§         Zuinigchaootje
§         Letten op de Kleintjes
§         Roerend Goed
§         Niet dromen maar doen
§         Spaarmoeder
§         Frederique’s wereld
§         Zakelijk Bezuinigen  

Vlijtigheid met zuinigheid vroeg mij ook om onderstaande vragen te beantwoorden, dus hier gaan we en dat geeft meteen ook weer wat inzicht in mij persoontje Geld of Je Leven.

1.      Welke talen spreek je allemaal?
Vloeiend Nederlands en Engels. Zeer goed Frans. Matig Duits. En handen en voeten Grieks.
2.      Waar kun jij 's nachts voor wakker gemaakt worden?
De enige die mij ’s nachts mag wakker maken, is mijn dochter omdat ze eng heeft gedroomd of omdat ze zich niet lekker voelt. Voor de rest laat mij vooral slapen als je leven je lief is.
3.      Over welk onderwerp blog jij graag?
Consuminderen en moeder-zijn. Ik ben aan het overwegen om een apart blog te gaan starten over eten. Ik heb al een naam in gedachten.
4.      Wat is je favoriete televisieprogramma?
Vroeger Lost, Twin Peaks en ER.
Nu Law & Order: Special Victims Unit, Without A Trace, Boer zoekt Vrouw. Gisteren ook met veel plezier naar Penoza gekeken.
5.      Als je 1 wens zou mogen doen, wat zou jij dan wensen?
Dat mijn lieve hartsvriendin die 11 jaar geleden veel te vroeg is overleden aan de gevolgen van kanker nog zou leven. Ik mis haar nog elke dag.
6.      Win je wel eens iets?
Soms een beker ijs in de Postcode Loterij en een klein prijsje in de Staatsloterij.
7.      Doe je wel eens een gezelschapsspel? Zo ja, welke?
Nee, ik heb niet eens spelletjes in huis.
8.      Sinterklaas of Kerst of allebei?
Het liefste allebei. Moet ik kiezen dan wordt het Kerst.
9.      Wat is je favoriete koekje?
Chocolade-cornflakes koekjes. Je kon ze vroeger bij de Bijenkorf krijgen. Ik heb ze nu al jaren niet meer gezien.
10.  Wat is de mooiste plek in Nederland?
Zonder twijfel Maastricht.
11.  Welke website bezoek je het meest?
Mijn mail-account van Yahoo.

vrijdag 23 november 2012

Ruilpagina en weer op reis: wat kan je declareren?

Zoals ik gisteren al aankondigde, ook ik wil via een ruilpagina dingen aanbieden. De oplettende lezer heeft gisteren al gezien dat de ruilpagina aan het einde van de middag “live” was. Nu even via deze weg er speciaal aandacht voor. Dus ik hoop dat ik op deze manier op een leuke manier mijn spulletjes van eigenaar kan wisselen.

Volgende week mag ik ook weer op zakenreis, of beter gezegd moet ik op zakenreis. Op vriendelijk toon werd mij verteld dat ik een dagje naar Londen moet. Als het aan mij ligt, reis ik zo min mogelijk. Het zakelijk reizen is helemaal niet zo leuk als het lijkt. Vaak maak je hele erge lange dagen en je zit ’s avonds in een muffe hotelkamer. Van de stad zelf zie je vaak niets. Ik vind het niks aan en zie het reizen meer als een noodzakelijk kwaad.

Bovendien ben ik sinds de geboorte van mijn dochter niet meer zo’n held met vliegen. Vroeger vond ik het geluid van de ronkende motors een heerlijk geluid en vond ik het ronduit een heerlijk gevoel als het vliegtuig met een rotsnelheid over de startbaan ging en dan langzaam met zijn wielen van de grond af ging. Het gaf mij een gevoel van onbeperkte mogelijkheden en enorme adrenalinekick. Waarschijnlijk voelde ik me toen zoals een kind zich voelt in de draaimolen op de kermis. Nu wil ik het opstijgen en landen zo snel mogelijk achter de rug hebben en hoop ik alleen maar dat het goed gaat. Langzaam valt die spanning weg als het vliegtuig eenmaal hoog in de wolken hangt.

Wat ik nog wel steeds ontzettend leuk vind, is rondlopen op Schiphol. Nu woon ik daar niet zo ver vandaan dus ik kom daar regelmatig, al is het maar om de trein of bus te nemen. Ik blijf gefascineerd kijken naar de stroom van vertrekkende en aankomende mensen, ik slik stiekem een brok in mijn keel weg als ik mensen afscheid zie nemen of elkaar in de armen zie vallen en ik geniet hoe alle culturen, geloven en rassen daar vredig naast elkaar de weg vinden naar hun bestemming. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik geniet van Hello Goodbye en dat de doos tissues dan overuren draait bij het aanhoren van de vaak persoonlijke verhalen. Volgende week mag ik dus weer even deel uitmaken van dit bijzondere wereldje.

Nu vind ik zakenreizen en nadien declareren van kosten altijd een beetje een moeilijk verhaal. Vroeger declareerde ik veel kosten niet omdat ik niet vond dat ik dit kon maken. Redenering was dat je thuis toch ook moet ontbijten, koffie drinken etc. Ook koos ik vaak voor het goedkoopste alternatief omdat ik vond (vind) dat je niet onnodig extra kosten hoeft te maken voor het bedrijf waar je werkt. Redenering was dat als ik het op persoonlijke titel zou doen, ik niet die taxi zou nemen maar in plaats daarvan de trein of metro. Achteraf gezien heb ik hierdoor onnodig veel zelf betaald voor kosten die ik, als ik thuis was geweest, niet had gemaakt of in ieder geval tegen een lagere prijs.

Via collega’s hoorde ik wat zij allemaal declareerde. Zij declareren zonder enige vorm van schaamte of nadenken overbagage, de stomerij kosten van het hotel terwijl ze maar een week van huis zijn en de taxi naar huis omdat ze op tijd willen zijn om een voetbalwedstrijd te zien. Weer een andere collega kreeg onlangs €600 terug van de vliegmaatschappij omdat hij uren op het vliegveld had doorgebracht vanwege vertraging. Kan je dit doen als het ticket door werk is betaald? Zou die €600 niet aan het bedrijf moeten toekomen? Ik zou me moreel bezwaard voelen maar toch ben ik wel deels veranderd na het aanhoren van al deze verhalen. Ik neem nu wel een taxi en ook parkeer ik tegenwoordig mijn auto op het vliegveld als ik binnen één dag op en neer vlieg en declareer ik vervolgens de parkeerkosten. Zelf het kopje koffie declareer ik tegenwoordig terwijl ik dat vroeger nooit zou hebben gedaan. Ik hoef nu ook weer geen dief te zijn van mijn eigen portemonnee.

donderdag 22 november 2012

Ik ben een beetje moe.....

Soms kun je ook te veel ineens willen doen. De laatste drie dagen heb ik voornamelijk op zolder doorgebracht om mijn administratie te doen en acties te ondernemen om mijn financiën een flinke slinger de goede kant op te geven. Er zijn nog een aantal dingen die ik verder wil uitzoeken en telefoontjes die ik wil plegen maar die moeten wachten tot volgende week. Ik ben namelijk moe.

Gisteren was de bekende laatste druppel. Gisteren ben ik namelijk druk bezig geweest om van alles uit te zoeken om op krijgdekleertjes en Marktplaats te plaatsen. Op een of andere manier valt dat altijd tegen en neemt het veel meer tijd in beslag dan je had gehoopt. Foto’s maken, foto’s opladen, advertentie aanmaken, tekstje typen  en dit dus een flink aantal keren op één avond. Gisterenavond plaatste ik rond middernacht het laatste kledingpakket op krijgdekleertjes nadat ik eerder op de avond ook druk bezig geweest met het plaatsen van advertenties op Marktplaats. Veel hoop op een succesvolle verkoop heb ik niet eens, want ik vind verkopen via Marktplaats de laatste tijd erg moeizaam gaan. Toch is elke euro weer mooi meegenomen.

Na mijn productieve avondje kon ik niet meteen naar bed gaan. Daarvoor moet ik toch echt nog even zitten om rustig de dag af te sluiten. Helaas is me dat heel slecht gelukt getuige het feit dat ik om 3 uur ’s nachts weer vrolijk op de bank zat met een kopje thee. In bed draaide namelijk de hele dag nog eens aan mij voorbij. Na mijn nachtelijke uurtje op de bank ben ik weer naar bed gegaan en toen viel ik als een blok in slaap. Helaas ging nog geen drie uur later de wekker. Ik draai vandaag dus op mijn reserves. Vanavond wordt een korte avond waarbij ik eens languit op de bank voor de tv ga zitten. Even iets heel anders lijkt mij beter. Volgende week pakken we dan weer alles op waar ik het woensdagavond heb laten liggen.

Al draaiend en overdenkend vannacht in bed, bedacht ik me echter wel dat ik naast de dingen op Marktplaats aanbieden, ik ook dingen ter ruil kan aanbieden op mijn blog. Sjoukje en Valhalla hebben dit al op hun blog gedaan. Dankzij Valhalla strijk ik mijn kleding weer kreukelvrij. Haar strijkijzer kwam net op het goede moment want die van mij had kuren en veroorzaakte regelmatig kortsluiting.
Dus binnenkort wil ik op de ruilpagina ook dingen gaan aanbieden.  Hopelijk krijg ik daarvoor in ruil iets waar ik naar op zoek ben. Zo profiteert iedereen ervan en komt er hopelijk een goede ruil tot stand.

Pfff en nu maar weer een koud bekertje water om wakker te blijven…… dat helpt toch beter dan weer zo’n kop koffie.

P.S.: De ruilpagina is live. Er kan dus geruild gaan worden.

dinsdag 20 november 2012

Een flinke bezem door de financiën

De laatste twee avonden heb ik mij op zolder eens gebogen over mijn administratie. Tot mijn grote schaamte had ik de laatste drie maanden wel alles netjes gelezen en op overzichtelijke stapeltjes gelegd maar van opbergen was weinig gekomen. Uiteindelijk worden dan de stapeltjes onoverzichtelijke bergen want ergens in de berg van paperassen ligt dan net dat document wat je niet kunt vinden. Dus de laatste twee avonden heb ik mijn schouders erover onder gezet en ik leef weer tussen netjes geordende papieren. 

Aangezien ik toch al bezig was en ik een waslijst had liggen van financiële dingen die ik moest uitzoeken, ben ik ook langzaam begonnen aan het afwerken van mijn lijstje. Hoog bovenaan de lijst stond het uitzoeken hoeveel restschuld ik nog heb uitstaan ten gevolge van mijn studie. Zolang als ik al werk betaal ik Groningen elke maand een vast bedrag en als ik dan jaarlijks een blik op het jaaroverzicht wierp dan vond ik het tergend langzaam gaan. Nu wist ik natuurlijk wel dat ik bijna deze schuld had afgelost maar ik had werkelijk geen idee wanneer ik het laatste termijn mag overmaken. Gisteren kwam ik er dus achter dat je op de site van DUO met je Digi-ID kunt inloggen en dat je dan inzicht heb in je hele onderwijsverleden maar ook dus in je studieschuld. En tot mijn grote vreugde zag ik dat ik nog maar twee maanden moet aflossen en dat ik dan voor eeuwig van ze verlost ben. Er komt dus vanaf 1 januari maar liefst €115,46 per maand vrij. Dit bedrag gaat meteen door worden geschoven naar de aflossing van mijn andere schuld. Toch maakte ik even een vreugdedansje want het voelt goed om hier in ieder geval zeer binnenkort vanaf te zijn.

Gemotiveerd door deze meevaller, ben ik ook gedoken in mijn ziektekostenverzekering. Ook daar kon ik inloggen met mijn Digi-ID (goh ik word spontaan fan daarvan). Wederom een prachtig overzicht uitgesplitst per familielid. Ook hier heb ik een aantal wijzigingen aangebracht waardoor ik op jaarbasis €304,56 bespaar.

Na ook dit te hebben afgehandeld was de stap naar het bekijken van een eventuele besparing van de energieleverancier nog maar klein. Uiteindelijk heb ik daar besloten om te blijven bij mijn huidige leverancier. Ik ga nog wel bellen om te horen of ik nog een korting zou krijgen als ik gas en stroom zou bundelen. Dus de twee leveranciers mogen mij een mooi aanbod doen. Hopelijk is die mooi genoeg om de overstap naar één van hen te maken.

Op het lijstje staat ook nog bellen naar de bank waar ik de persoonlijke lening heb uitstaan. Ik wil graag met hen bespreken of deze omgezet kan worden naar een doorlopend krediet. Ik overweeg nu toch na veel getwijfel om de twee uitstaande leningen te bundelen. Volgend jaar wil ik dan zo veel mogelijk extra proberen af te lossen naast het maandelijkse termijn. Dit termijn zou ik ook hoger willen zetten dan het minimum bedrag. Alleen moet ik dan wel de mogelijkheid behouden om dit naar een lager bedrag te kunnen omzetten indien er omstandigheden zich zouden voordoen waardoor ik het hogere bedrag niet meer zou kunnen opbrengen. Indien het onder deze voorwaarden kan, dan gaan de leningen gebundeld worden. De uitgespaarde rente kan ik dan mooi weer gebruiken als een extra aflossing. 

Kortom de motivatie is er weer. Misschien gaat het soms alleen wat langzamer dan ik wil maar uiteindelijk heb ik wel een duidelijk doel voor ogen.

maandag 19 november 2012

Een financiële tegenvaller en een financieel dilemma

Het zat er al weken aan te komen. Langzaam maar zeker begon er langs een steeds groter wordende scheur water te lopen en werd het straaltje water steeds dunner. Dit weekend begaf mijn doucheslang het. Nu heb ik in bad ook nog een douche maar ook deze had het al een tijdje geleden begeven. Dus dit weekend werd de lokale doe-het-zelf winkel bezocht. Tja en dan sta je daar voor een hele grote wand met douchekoppen en –slangen in allerlei soorten en maten.  In eerste instantie greep ik naar het goedkoopste exemplaar maar toen kreeg ik weer het visioen van de eerste paar dagen na mijn bevalling. Toen begaf namelijk ook de douchekop en – slang het. Dat was de slechtste timing van de hele wereld omdat de douche toen dagelijks een aantal keren werd gebruikt. Dus met die gedachte in mijn achterhoofd en ook de realisatie dat die douchekop het wel heel snel (na 3 jaar) had begeven, ben ik dus voor kwaliteit gegaan. Ik had het geluk een prachtige douchekop te vinden die scherp afgeprijsd was en met een kortingsbon bespaarde ik ook nog eens de BTW uit. Uiteindelijk bespaarde ik zo’n €35 uit en was ik ongeveer €15 duurder dan de goedkope variant. Eenmaal thuis werd alles snel geïnstalleerd en ’s avonds werd de “vernieuwde” douche in gebruik genomen. Ooh en wat was het heerlijk om weer een lekkere straal water te hebben.

Ondertussen heb ik dit weekend weer eens flink lopen dubben over mijn financiële situatie. In het begin van vorige week had ik al half besloten om mijn lening en kredietlimiet samen te voegen en in een doorlopend krediet waardoor alle leningen gebundeld zouden zijn. Dit geeft overzicht en bespaart weer rente. Alleen nu begin ik enorm te twijfelen omdat ik bang ben voor de financiële consequenties. Als ik namelijk de twee leningen zou bundelen, dan kijk ik nog tegen een doorlooptijd aan van minimaal 2 jaar. Ik wil dan een hoger maandtermijn. Op zich zou ik dit heel graag willen doen, maar ik ben aan het twijfelen geslagen vanwege de onzekere toekomst en de impact die deze wellicht op mijn maandinkomen heeft. Mijn besteedbaar maandinkomen kan volgend jaar namelijk een stuk lager uitvallen.

Het is namelijk onzeker of ik volgend jaar nog een baan heb. Mocht dit het geval zijn, dan kom ik de eerste paar maanden wel in een sociaal plan. Dus er zou dan nog een tijdje een vaste stroom van inkomsten zijn maar mocht ik in de tussentijd geen baan vinden dan val ik in geval van werkeloosheid flink terug in de inkomsten. Nu zou je kunnen zeggen: ach je vindt wel een baan. Dat valt in realiteit zwaar tegen. De laatste paar jaar heb ik wel eens gesolliciteerd en dan werd ik meestal afgewezen omdat ik te zwaar werd bevonden voor de functie of toch niet aan alle vereisten voldeed. Ik heb inmiddels 12 jaar ervaring op mijn vakgebied, mijn vakgebied is nog een van de weinige waar groei en vraag zit maar ik ben wel een dure kracht. Het is algemeen bekend dat mijn laatste twee werkgevers wel bij de beter betalende financiële instellingen zitten. Dus vandaar dat ik al snel te duur wordt bevonden.

Op zich zou ik het niet eens erg vinden om financieel een stap terug te doen als ik daar andere dingen voor terug krijg. Een kortere reistijd en flexwerken zouden twee hele goede redenen zijn. Volgend jaar gaat mijn dochter namelijk na de zomervakantie naar de basisschool. Ik zou het heel fijn vinden om haar een paar keer week naar school te kunnen brengen. Met mijn huidige woon- en werkafstand is dat eigenlijk niet mogelijk behalve dan op mijn vrije dag. Als ik dichterbij zou werken, dan zou deze mogelijkheid er wel zijn.

Daarnaast gaat mijn dochter hoogstwaarschijnlijk naar de naschoolse opvang vanaf september 2013. Mijn man wil weer langzaam zijn bedrijfje op gaan bouwen. Dat vergt vooral een intellectuele investering maar ook tijd. Hij heeft deze tijd nu amper omdat hij overdag voor haar zorgt. Het is bijna onmogelijk om zakelijke afspraken te plannen op de momenten dat hij vrij is omdat dan vaak net die ander weer niet kan. Kortom de zorg voor onze dochter beperkt hem nu. Wil hij het serieus aanpakken dan zal zij overdag elders opgevangen moeten worden. Naar goed overleg hebben wij besloten dat we dit gaan doen met ingang van haar schooltijd. Ik realiseer me wel dat het arme kind wel veel veranderingen voor haar kiezen zal krijgen volgend jaar en dat vind ik ook best moeilijk. Je wil voor je kind toch het beste. Maar goed de opvang gaat dus ook veel geld kosten en dat zal in eerste instantie vooral van mijn inkomen moeten worden betaald. Hij zal in eerste instantie weinig tot geen inkomsten genereren.

Dan zit ik ook nog te dubben of ik wel of niet moet solliciteren op een baan bij mij in de buurt. De functie is interessant en het bedrijf zit op nog geen 15 minuutjes met openbaar vervoer van mijn huis. Alleen als ik bij mijn huidige werkgever weg ga, dan heeft dit weer financiële consequenties voor mijn hypotheek en levensverzekering die onder personeelsvoorwaarden is afgesloten. Ga ik weg bij mijn huidige werkgever dan zullen deze stijgen. Alleen als dit verdisconteerd wordt in een hoger inkomen, zou ik de overstap kunnen maken.

Kortom financiële dilemma’s waar ik niet zo snel een antwoord op weet. Ik ben op financieel gebied nogal risicomijdend. Ik weet dus nog niet zo goed wat ik moet gaan doen. Solliciteren kan altijd. Bovendien moet ik maar eerst eens uitgenodigd worden en de baan aangeboden krijgen. Wellicht komt de baan wel met een inkomen waardoor bovenstaande ook in een ander perspectief komt te staan. Maar toch… mijn leven zou een stuk eenvoudiger zijn als die twee rotleningen (en het kleine restantje van de derde) weg zouden zijn.

vrijdag 16 november 2012

Hoe kom ik financieel de feestdagen door

Morgen komt Sinterklaas weer in het land. Dit is het eerste jaar dat dochterlief er heel bewust mee bezig is. Als ze iets ziet wat ze op dat moment erg mooi vindt, dan vertelt ze dat ze dat wel heel graag van Sinterklaas wil hebben.

Nu heeft Sinterklaas echter al ruim van te voren de cadeautjes ingeslagen maar we komen wel deels aan haar wensen tegemoet. Ze is weg van treinen. Via Marktplaats heb ik een mooie houten treinset gevonden. Mocht ze helemaal idolaat worden van treinen dan kunnen we nog jaren vooruit met verjaardagen en feestdagen want de treinset kan tot in de eeuwigheid worden uitgebreid met bruggen, dorpjes en wat je allemaal nog niet meer hebt. Dan houden we even buiten de discussie of ik daarvoor plaats in huis heb en of ik al die troep wel in huis wil hebben. De andere cadeautjes zijn kleine dingetjes zoals kleurboekjes en boekjes.

Nu valt dochterlief echter met haar neus in de boter omdat zij ouders heeft met ieder hun eigen cultuur en tradities. Ik wil graag dat zij opgroeit met de gezelligheid van Pakjesavond en manlief wil cadeautjes onder de kerstboom. Nu kun je daarin financieel helemaal op leeglopen. Wij proberen er een beetje een gulden middenweg in te vinden door de cadeautjes te spreiden tussen de twee feesten. Met Sinterklaas krijgt ze nu een groot cadeau en wat kleine cadeautjes in de schoen en met Kerst krijgt ze nog twee kleine cadeautjes onder de boom. Het totale budget ligt rond de €50 waarvan de aanschaf van de treinset de grootste hap uit het budget was. Voor onszelf kopen we niets. Wij genieten van haar blije reactie, van een mooi versierd huis en lekker eten.

Qua eten doen we het volgens tradities die we (zelf) lang geleden in het leven hebben geroepen of die er in de loop der tijd zijn ingeslopen. Zo bak ik met de intocht altijd gevulde speculaas en met pakjesavond maak ik worteltaart (voor het paard van Sinterklaas). Met Kerst eten we standaard kalkoen waar we vervolgens bijna een week van eten. Toch als ik naar de totale kosten kijk voor de feestdagen zijn wij aan de conservatieve kant. Veel wordt zelfgemaakt. De grootste kostenpost is bij ons de aanschaf van de boom en de kalkoen. De rest van de boodschappen passen gewoon binnen het weekbudget.

Uiteindelijk is het allemaal erg traditioneel. Zelfs de kerstboom wordt gezamenlijk versierd. Voor de buitenstaander doet het misschien een beetje zoetsappig aan. Ik kijk nu al uit naar de gezelligheid en de knusheid die rond deze dagen hangen. Dus laat december maar komen. Alleen mag ik dan wel Oud & Nieuw overslaan want daar heb ik wel een ontzettende hekel aan.

donderdag 15 november 2012

Boodschappen en zo

Regelmatig ga ik mijn lunchpauze even de stad in. In Den Haag heb je een biologische supermarkt met een fantastische selectie aan producten en daarnaast zit de Oriëntaalse supermarkt. Vaak combineer ik een bezoek aan deze winkels om het standaard af te sluiten met een paar kleine loempiaatjes. Bepakt en bezakt ga ik dan weer richting werk waar mijn collega’s zich meestal vergapen en verbazen aan de inhoud. Nu moet ik zeggen dat in consuminderland de inhoud niet zo wereldschokkend is maar voor sommige collega’s zijn bijvoorbeeld quinoa, een blok tempeh en tahinpasta ver-van-mijn-bed producten. Eerlijk gezegd ik kocht zelf deze producten zo’n 3 jaar geleden ook nog niet maar sinds ik me ben gaan verdiepen in puurder, gevarieerder en gezonder eten zijn het wel producten die regelmatig in mijn boodschappenmandje liggen.

Deze week ging ik weer naar het centrum om bij die winkels een paar boodschappen te doen. Tot mijn grote schok zag ik de biologische supermarkt niet meer. Naast mij stond een dame net zo verbaasd naar de afgeplakte ramen te kijken. Gelukkig zag ik op dat moment uit een ooghoek een reclamebord buiten staan en toen bleek de winkel naar ietsje verderop te zijn verhuisd. Ik was toch enigszins opgelucht want ook al kan ik veel producten online bestellen (wat ik niet doe), toch vind ik het fijn om in de winkel de producten zelf te zien en te ontdekken. De winkel bleek een stuk mooier en overzichtelijker te zijn dus ik hoop er nog heel vaak te kunnen komen.  

Eindelijk heb ik ook cereal voor mijn dochter gekocht dus ik hoop dat ze binnenkort achter een kom met heerlijke crunchy maar verantwoorde granen zit bij het ontbijt. Nu maar hopen dat ze het ook lekker vindt want nieuwe dingen worden met een “gezond” wantrouwen bekeken. Het een aantal keer aanbieden van ander voedsel bij een kind totdat ze het gaan eten, heeft bij haar een hele andere betekenis. Sommige dingen heb ik al tig keer aangeboden maar ze blijven pertinent worden geweigerd door haar. Zelfs rode kool die door ons, als het smaakt als rode appels, de hemel werd ingeprezen wordt stelselmatig geweigerd. Het moet bij haar vooral heel erg groen zijn want anders is het bij voorbaat verdacht.

Naast dat ik regelmatig boodschappen doe bij de biologische supermarkt, krijg ik ook elke week een groente- en fruittas. Ik heb de mogelijkheid om de tas af te bellen en de inhoud te wijzigen als ik echt iets niet eet. Deze week had ik een blik op de ijskast geworpen en eigenlijk was het niet nodig om de tas af te nemen. Dit weekend had ik bij de plaatselijke boer terwijl ik op bezoek was bij mijn moeder, een rode en witte kool en rode bieten gekocht. Daar kan ik bijna een hele week van eten. Dus eigenlijk zonde van het geld om dan die tas af te nemen. En nog meer zonde toen ik de inhoud zag want ik eet nu al 6 weken andijvie. Ik heb straks niet één maar twee witte kolen. En voor rammenas moet ik echt op zoek naar een recept want ik heb dat nog nooit gegeten. De rest van het pakket bestaat uit aardappels, uien en fruit. Volgende week dus maar een keer de tas afbellen en de voorraad op eten. Gelukkig gaan de knollen langere tijd mee.   

dinsdag 13 november 2012

Provisieverbod: wat betekent dit voor jou?

Het provisieverbod. Wellicht heb je er al ooit iets over gelezen maar wat houdt dit nu in en hoe raakt het je eigen portemonnee? Vorige week zat ik bij een interessante training waar ik binnen een uurtje een goed inzicht kreeg in de gevolgen. Dat wilde ik jullie niet inhouden. Het zal niet een volledig verhaal zijn maar het geeft wel de essentie waar. En vooraf al excuses voor het misschien soms technische verhaal.

Per 1 januari 2013 gaat iedereen hun tussenpersoon of financieel adviseur betalen indien zij advies inwinnen over het afsluiten van bepaalde producten.

Dit is een uitwerksel van het provisieverbod. Het provisieverbod is tot stand gekomen doordat er meer transparantie op de financiële markt moest komen over de vergoedingen die tussenpersonen van financiële instellingen ontvangen indien zij een financieel product aan een consument verkopen. Deze transparantie was (hard) nodig omdat soms bepaalde vergoedingen een verkeerde prikkel gaven aan een tussenpersoon om bepaalde producten eerder te verkopen aan een consument omdat er voor hem een hogere vergoeding tegenover stond. Daarnaast betaalde je als consument uiteindelijk toch ook voor de administratieve en overige kosten maar waren deze versleuteld in het product. Dus als je voor een levensverzekering €100 betaalt, dan kan het goed zijn dat hiervan €10 aan kosten op ging. Veel consumenten hebben dat niet eens in de gaten. Maar laten we wel stellen: je wilt toch weten waar je premie naar toe gaat.

Vanaf 1 januari 2013 moet er dus volledige transparantie komen over de kosten in het product. Sluit je dus een nieuw financieel product af, dan moet je op de nota alle kosten en de premie helemaal uitgesplitst zien. Voordeel hiervan is dat je dus eenvoudiger tussen de producten kunt gaan vergelijken. Wil je een product afsluiten met behulp van een tussenpersoon dan zul je de tussenpersoon voor zijn advies moeten betalen. Kortom aan het einde van het gesprek, krijg je de rekening gepresenteerd. De tussenpersoon krijgt overigens geen provisie meer van de financiële instelling. Het bedrag wat jij dus aan hem straks betaalt voor advies, is zijn enige bron van inkomsten.

Maar om welke producten gaat het nu? Het gaat om: betalingsbeschermers, complexe producten, hypotheken en uitvaartverzekeringen. Schadeverzekeringen (opstal, WA, inboedel) vallen dus nog niet onder deze definitie. Maar goed wat houden al die fantastische termen nu in. Hieronder dus een korte uitleg op twee termen. De andere twee spreken, denk ik, wel voor zich.

§         Betalingbeschermers zijn verzekeringen die beschermen tegen de financiële gevolgen van arbeidsongeschiktheid, werkloosheid of overlijden. Vaak worden deze verzekeringen afgesloten bij het aangaan van een hypotheek of een lening.
§         Complexe producten zijn:
o        Combinatie van financieel producten met een beleggingselement;
o        Recht van deelneming in een beleggingsinstelling, niet zijnde een effect à ook wel beleggingsfondsen.
o        Levensverzekering (m.u.v. (natura) uitvaartverzekeringen en tijdelijke overlijdensrisicoverzekeringen);
o        Combinatiehypotheken (spaar- en levenhypotheken; combinatie van een hypotheek met een levensverzekering of met een spaarrekening);
o        Beleggingsobject;
o        Combinatie van bovenstaande met tenminste één ander financieel product

Dus om het even concreet te maken. Als je volgend jaar advies gaat inwinnen over het afsluiten van een hypotheek of een levensverzekering dan zal je de tussenpersoon voor het advies moeten betalen. Naar ik heb begrepen, moet voor een hypotheekadvies al snel tussen de €2000-3000 worden betaald. Indien je dit niet kan betalen, is het mogelijk om een betalingsregel te treffen met de tussenpersoon. Voorwaarde is wel dat het bedrag binnen twee jaar wordt betaald.

Nu zou je kunnen zeggen. Ik heb die tussenpersonen helemaal niet nodig, ik zoek het zelf wel uit en sluit het product direct af bij de financiële instelling. Dat kan. Alleen er zal wel worden gevraagd of je een kennis- en ervaringstoets wilt afleggen. In deze toets zullen een aantal vragen worden gesteld om te bepalen of jij, als consument, wel voldoende inzicht hebt in de voorwaarden en de risico’s van het product. Haal je de toets niet dan kun je overigens wel gewoon doorgaan met het afsluiten van het product maar dan is inmiddels wel vastgelegd dat jij bewust deze keuze hebt gemaakt en dat je gewaarschuwd bent dat het wellicht toch beter is om advies in te winnen bij een (hopelijk) deskundig persoon.  

Geldt dit ook als je bijvoorbeeld je product wilt wijzigen? Dat is volgens mij nog onduidelijk.

Hoe je het ook wendt of keert, je gaat straks betalen voor advies. Ik denk dat veel mensen zich hier niet bewust van zijn en straks voor onaangename verrassingen komen te staan als ze de (peperige) rekening krijgen gepresenteerd.  Het is goed om je vantevoren goed te laten informeren over er kosten aan een gesprek zijn verbonden als je een tussenpersoon inschakelt en wat deze kosten dan zijn.  Uiteindelijk geldt dit voor alles in het leven.

maandag 12 november 2012

Plannen

Het was eventjes stil op dit blogje. Het was eventjes tijd voor mezelf. Ik liep al weken achter mezelf aan: of ik was moe of ik liep de longen uit mijn lijf te hoesten. Vorige week had ik er genoeg van. Eventjes pas op de plaats, even lekker tutten in huis en mezelf verwennen. Dat is prima gelukt. Alleen beetje ironisch dat ik nu weer snipverkouden ben. Ach, je kunt niet alles hebben.

Vorige week ben ik ook eens kritisch bij mezelf te rade gegaan welke stappen ik nog kan maken op bespaargebied. Ook heb ik gekeken naar de toekomst en bepaald waar ik financiële potjes voor moet maken. De komende tijd gaan we hier aan werken.

De eerste stap is al gezet. Ik heb mijn doorlopende reisverzekering opgezegd. In het verleden was het misschien nog nuttig om deze verzekering te hebben maar de laatste 18 maanden zijn we nergens meer geweest. Ik zie ons volgend jaar ook niet op vakantie gaan. Mochten wel dit wel (kunnen) doen, dan kunnen we altijd nog een verzekering voor die specifieke vakantie afsluiten. De besparing is in ieder €10,89 per maand. Dat is toch mooi €130.68 op jaarbasis. Daar kun je een boel andere dingen voor doen. Nu de eerste nutteloze verzekering is afgeschaft, wil ik ook kritisch naar de andere verzekeringen kijken. Wie weet, levert dat ook nog iets op.

Ook heb ik mij aangesloten bij het collectief van de Consumentenbond. Afgelopen vrijdag kreeg ik een aanbod. En nu zit ik me daar toch over te twijfelen. Ik zou tussen de €240 en €420 kunnen besparen afhankelijk of ik een 1-jarig of 3 jarig contract aan ga. Dat zijn veel centjes. Alleen ik heb nog nooit van die energiemaatschappij gehoord. Een rondje internet levert een heel gemengd beeld op. Dus als iemand ervaring heeft met energiedirect dan zou ik dat heel graag horen. Deze week wil ik op een vergelijkingssite gaan kijken wat deze aangeeft. Overigens las ik dat bepaalde maatschappijen een boete berekenen als je de service bij hun opzegt. Dat is dus ook nog iets om uit te zoeken. Ik kan me dat overigens alleen maar voorstellen als je voortijdig een contract wilt opzetten, terwijl je gecommitteerd hebt aan een bepaalde periode.

Naast de verzekering en de energieleverancier ben ik aan het overwegen om wellicht een persoonlijke lening af te sluiten om mijn tweede creditcard af te lossen. De rente op een persoonlijke lening ligt meestal een stuk lager. Ik zou dan de lening binnen een jaar willen aflossen. Toch twijfel ik hier wel over want als ik alle financiële voordelen ten gunste van de kaart laat komen kan ik het wellicht eerder  aflossen. Dus wat is wijsheid: een lening aangaan of zelf aflossen met een hoge rente.

De andere kaart is waarschijnlijk eind januari afgelost. Helaas gaat het dit jaar net niet lukken. Volgend jaar gaat er in ieder geval een kaart worden opgezegd. Ook een leuk uitzoekwerkje want de duurste kaart gaat er uit.

Dan blijft er nog een studiefonds over voor mijn dochter. Ik wil perse dat zij schuldenvrij ooit kan gaan studeren. Dat wil zeggen als ze kan en wil studeren. Momenteel spaar ik al elke maand een vast bedrag maar ik wil dat graag voor andere doeleinden voor haar kunnen aanwenden. Dan valt te denken aan een financiële bijdrage als ze zou willen gaan reizen of op zichzelf zou gaan wonen. Ik heb dat vroeger ook van mijn moeder gehad. Zo’n financieel steuntje in de rug kan heel prettig zijn. Kortom ook hier wil ik naar kijken.

Er zijn dus veel plannen maar ook veel dingen om uit te zoeken. Voor het eerst sinds een jaar durf ik weer financieel vooruit te kijken. Heel langzaam zie ik de schuldenlast verdwijnen en sinds kort kom ik ook financieel de maand rond (zonder dat bekende stukje maand over te hebben). Dat voelt zo ontzettend goed en zo’n enorme stimulans om door te gaan.

En even helemaal wat anders: ik was dit weekend twee dagen bij mijn moeder. Ze woont te ver weg om dat even in een dag op en neer te doen dus meestal combineer ik dat met een nachtje bij haar. Mijn moeder krijgt regelmatig stapels kleding toegeschoven van een vriendin. Ook had ze in een kast nog kleding van haar zelf hangen die zij vroeger droeg. Nu heeft mijn moeder een vrij klassieke smaak dus kleding die in de jaren ’80 in de mode waren, kunnen wonderbaarlijk genoeg nu ook nog. Een tijdje geleden heb ik zelfs nog een suède jasje uit de jaren ’70 uit de kast kunnen opdiepen. Een jasje die ik met heel veel plezier draag. Dus zaterdagmiddag schoof ik met haar naar zolder waar we met zijn tweetjes door de kasten heen zijn gegaan. Helaas paste veel kleding mij net niet. Ahum wil ik daar ooit inpassen dan moet er toch echt minimaal 8 kilo af. Maar ik vond toch nog een paar mooie dingen. Ik was dolblij met mijn vondsten. Nog niet zo lang geleden had ik dat dus allemaal afgeslagen en had ik niet eens willen kijken. Nu ben ik alleen maar ontzettend blij met al die mooie kleren.

En ik ben ook blij dat ik zo veranderd ben…….


woensdag 7 november 2012

Onzekere tijden

Vandaag heb ik te horen gekregen dat er een reorganisatie plaats gaat vinden waar ik werk. Ik heb nog geen idee wat dit voor mij persoonlijk betekent. Dat zal zich in de nabije toekomst pas uitwijzen. Toch voel ik me verslagen. Ik ga een onzekere tijd tegemoet.

Ik heb vanmiddag wel een paar traantjes hierom gehuild. Ik kan namelijk heel slecht tegen onzekerheid en helemaal als om financiële zekerheid gaat. Alle doemscenario's zijn al door mijn hoofd geschoten. Tuurlijk weet ik ook wel dat zelfs als het ergste zou gebeuren (mijn baan kwijtraken), mijn leven ook verder gaat en dat ik hier ook wel uit zal komen. Maar toch.... ik heb het er even heel moeilijk mee. Ondanks dat ik nog niet eens weet wat het voor mij gaat betekenen.  Een ding weet ik wel: de broekriem gaat nu nog harder worden aangespannen.

dinsdag 6 november 2012

Onwetendheid en arrogantie: vermoeiend hoor!

Nadat ik mij vorige week nog heel druk maakte om alle plannen die de overheid heeft aangekondigd, heb ik nu iets van berusting. Ik heb zo iets van veel kan ik er niet aan doen en we zien wel hoe de plannen uiteindelijk in de praktijk gaan uitwerken. Om mij heen zijn veel mensen echter nog niet uitgeraasd en velen voelen zich diep geraakt in hun portemonnee. Ik vraag me dan bij mezelf of daar een serieuze ondertoon van bezorgdheid onder zit omdat ze dadelijk moeite hebben om hun hoofd boven water te houden of is het meer van “kom niet aan mijn centjes” en "ik wil niet voor de minder verdiende medemens betalen"? Bij sommigen is het vaak vooral het laatste.

Ik bespeur namelijk een bepaalde arrogantie en onwetendheid bij bepaalde mensen. In mijn werkomgeving zijn er een paar mensen (het gross in niet zo hoor want dan zou ik heel hard wegrennen) die in een heel beperkt cirkeltje leven en waar hun kring van vrienden en kennissen allemaal een soortgelijke (sociale) achtergrond hebben. Vaak hebben zij deze vrienden en kennissen overgehouden aan hun studententijd. Na de studententijd hebben de meesten succesvol een carrière opgebouwd en verdienen ze gemiddeld allemaal bovenmodaal. Met het bovenmodale inkomen kwam een huis met tophypotheek in de betere wijken van de stad of dorp. De kinderen worden in dure merkkleding gehezen. De basisschool wordt met beleid gekozen en moet vooral aansluiten bij de kring waarin de ouders verkeren. De kinderen worden daar ’s ochtends in de family car naar school gebracht waarna ze de rest van de dag of bij de nanny doorbrengen of heel gewoon naar de kinderopvang gaan. Kinderen worden op jonge leeftijd al naar hockey, tennis en ballet gestuurd want daar komen gelijksoortige kindjes. Of de kinderen het zelf leuk vinden daar wordt gemakshalve niet aan gedacht. Het leven van deze mensen speelt zich in de weekenden af op borrels en dinertjes en hockey, golf - en tennisclubjes met hun vriendjes en vriendinnetjes (ik haak dus echt serieus af als een volwassene die term gebruikt). Ze dragen vaak soortgelijke kleding. In de zomer bevolken ze en masse de Franse kust of Toscane en Umbrië. Uiteraard doen ze aan glamping of huren ze met gezamenlijke vrienden een villa met zwembad. In de winter zakken ze af naar de skigebieden want je moet nu eenmaal minimaal twee keer per jaar op vakantie. Over het algemeen vinden ze dat ze het goed voor elkaar hebben. Op zich valt daar in materiële zin ook niet veel op af te dingen indien je dit belangrijk vindt.

Op mensen die het wat minder hebben of uit een andere sociale laag van de bevolkinglaag wordt toch altijd wat schamper gelachen en neergekeken. Ze worden soms ook wel een betiteld als Johnny en Anita die in een volkswijk wonen. Tja, en als je uit de zogenaamd betere kringen woont dan heb je natuurlijk niet veel affiniteit met dit soort mensen, laat staan dat je er een “normaal” gesprek mee aan kan gaan (dit heb ik dus echt letterlijk zo gehoord). Onlangs hoorde ik ook dat iemand zijn zoontje maar van voetbal had gehaald en nu naar hockey gaat. Het arme ventje vond voetballen erg leuk maar vaderlief wilde straks niet bij het voetbalveld staan tussen ouders waar hij helemaal niets mee te bespreken heeft omdat ze in een hele andere wereld leven dan hij. Hij gaf eerlijk toe dat hij het zelf wel een beetje eng vond om met mensen uit bepaalde wijken te praten omdat hij daar nooit komt en ook niets te zoeken heeft. Tja...... wat moet je daar van zeggen?

Ik luister dit allemaal met stijgende verbazing aan. Ik vind het allemaal doodvermoeiend om zo krampachtig aan een bepaalde levensstijl mee te doen. Leef je leven zo als jij het prettig vindt en maak je wat minder druk om hoe het in bepaalde kringen “hoort”. Het ergste wat je kan gebeuren is dat je als je om wat voor reden niet meer mee kan doen, je buiten de groep gaat vallen en je zogenaamde vrienden en kennissen je de rug toekeren. Misschien is het wel een verademing om eens te doen wat je zelf wilt.
Het allerergste vind ik de pure onwetendheid en denigreerde houding naar bepaalde mensen toe. Waarom denkt iemand dat zij beter zijn dan een ander? Waar haal je die arrogantie vandaan?

Ik ben blij dat ik mijn eigen leven leid. Ik heb nooit echt bij een bepaalde groep gehoord maar ik fladderde er meestal maar een beetje tussendoor. In mijn fladdertocht bleven er dan een paar mensen hangen waarvan sommigen ook weer naar verloop van tijd uit het zicht verdwenen. Uiteindelijk trek ik toch mijn eigen plan en leef ik mijn leven zoals ik denk dat het goed is. Dat geeft een heel bevrijdend gevoel……..

maandag 5 november 2012

Af en toe ben ik gewoon een moeilijk mens

Een paar keer per jaar voel ik me somber. Meestal is daar niet een aanwijsbare reden voor maar kan dat mijn gevoel ineens overvallen. Soms is er een relatie met het slechte weer, een aankomende verkoudheid of griepje of oververmoeid. Ik zit mezelf dan enorm in de weg, manlief loopt op zijn tenen door het huis want het hij weet dat er dan explosiegevaar is in de vorm van mij.

Gisteren was het weer eens zo ver. Aan het einde van de middag voelde ik me rot. Ik kon niks meer hebben van dochterlief. Ik struikelde over al het speelgoed dat er lag en verwenste in gedachte alle rommel. Ook had ik verre van zin om voor de zoveelste keer weer een puzzel te doen. Nee ik wilde gewoon even stilte, rust en het liefste heel even een paar uurtjes slapen (nou ja het idee van een winterslaap spraak me ook wel aan). Ondertussen voelde ik me ook ontzettend schuldig dat ik niet eens de puf had om tijd voor mijn kind vrij te maken en dat ik alleen maar kon denken wat ik zelf wilde. Kon ik dat gevoel dan niet heel even opzij zetten totdat zij in bed lag en ondertussen een leuke mama voor haar zijn?

Manlief wilde ook allerlei dingen vragen en vertellen. Meer dan huhhuh en hhhmh kwam er niet uit. Gelukkig greep manlief op tijd in (hij zal wel gedacht hebben wegwezen want gezelliger wordt ze er niet op). Hij stuurde me voor een uurtje naar bed. Mijn hoofd lag nog niet op het kussen of ik lag al te slapen. Kortom die sombere bui was deze keer volledig te wijten aan te moe zijn. Nu knap ik meestal niet heel erg op van een uurtje op de dag slapenwant meestal voel ik me daarna erg brak maar deze keer was ik blij dat ik even dat uurtje voor mezelf had. Ik knapte zienderogen op, kreeg weer wat meer energie en uiteindelijk hebben we toch nog een leuke middag/ avond gehad.

Toch baal ik van mezelf als ik me zo voel. Vaak is dat gevoel namelijk te vermijden door op tijd de signalen te herkennen. Ik heb nogal de neiging om mezelf weg te cijferen en door te blijven rennen in het belang van een ander waardoor er nog maar weinig tijd voor mezelf over blijft terwijl mijn hele lijft gilt stoppen en rust. Meestal doe ik in de avonduren of tijdens het slaapje van mijn dochter het huishouden of de administratie. De uurtjes die ik dus voor mezelf zou kunnen hebben, moet ik van mezelf namelijk productief door brengen. Echt geen idee waar die drang vandaan komt?

Gisterenavond besloot ik dat het genoeg was en dat het roer maar eens om moet (voor de zoveelste keer doen we weer een poging). Ik kan bijvoorbeeld best het huishouden met haar erbij doen. Meestal vindt dochterlief dat nog leuk ook en wil ze heel graag helpen. Dus waarom doe ik dat niet? Omdat ik op een of andere manier vind ik dat als ik thuis ben, ik vooral leuke dingen moet doen. Ik denk dat daar deels mijn schuldgevoel naar boven komt, doordat ik liever wat meer bij haar thuis zou willen zijn. Stiekem ben ik namelijk best licht jaloers op thuisblijvende moeders. Dus wat doe ik: ik ga proberen “de verloren tijd” te compenseren door eindeloos spelletjes met haar te doen. Terwijl ze zich ook prima zelf kan vermaken.

Ik moet ook maar eens proberen om een paar keer per week iets voor mezelf te doen. Al is het maar een kwartiertje per dag. En ik moet toch maar eens beter leren plannen. Op een of andere manier komt alles bij elkaar de laatste paar weken waardoor er een overvolle agenda is. Om een goede stap in de ingeslagen richting te zetten, heb ik vandaag een etentje van werk afgezegd. Ik ben namelijk veel liever thuis. Waarom dan in een restaurant hangen als je daar eigenlijk niet zo veel zin in hebt?

Maar uiteindelijk denk ik: mens wat doe je eigenlijk moeilijk. Ik leg dit allemaal mezelf op. Ik zou eens meer moeten genieten van alles wat ik heb. Dan is het maar een rommel in huis, dan ligt er maar stof op de meubels, dan plakt de vloer in de keuken maar een keer en ligt niet alles gestreken in de kast. Dochterlief en manlief maken het allemaal niet zo veel uit dus waarom zou ik me er dan druk om maken. Ik ga dus de komende tijd eens kijken of ik wat meer ontspannen met de dingen om kan gaan. Dat is een mooi doel voor de komende twee maanden en voor 2013.