Gisteren was de eerste dag van mijn vakantie. Of beter gezegd ik heb mij een slag in de ronde gerend in de morgen want er stonden allerlei afspraken gepland met tandarts, ziekenuis etc. Gelukkig had ik in de middag wel iets leuks staan want ik werd door een goede vriend uit eten genomen. Dus ik heb heerlijk zitten genieten van een avondje weg want wat was dat lang geleden.
Vandaag werd ik met goede moed wakker. Het zonnetje schijnt wat niets meer in de weg stond om een mooie dag te worden. Alles ging goed totdat ik de vuilnis achter in de tuin in de container wilde gooien. Nadat gedaan te hebben wilde ik weer de tuindeur dicht doen en toen hoorde ik ineens een ontzettende harde gil naast me. Dochterlief was met haar vingertjes tussen de door gekomen. Op een of andere manier kan ik op zo'n moment vrij rationeel nadenken dus binnen een mum van tijd was haar handje onder de kraan met koud water. Tranen met tuiten huilde ze terwijl ik haar ondertussen probeerde te troosten. Wat voelde ik me ontzettend schuldig dat ik niet even beter had uitgekeken. Intussen loopt ze weer vrolijk lachend rond maar ik ben nog steeds een beetje overstuur. Zo zie je maar weer een ongelukje zit in in een klein hoekje.
Oh, met die kleintjes is dat soms zo gebeurd he! Voordat je het weet staan ze ineens achter je.
BeantwoordenVerwijderenNiet schuldig voelen! Het is goed afgelopen, en dat overkomt iedereen wel eens!
Dank je. Toch is het altijd even schrikken. Inmiddels is ze het hele voorval al vergeten gelukkig.
BeantwoordenVerwijderen