Pagina's

vrijdag 28 september 2012

Even alles vergeten

Ik ben weer terug van mijn zakenreis en wat was het heerlijk. Ondanks de lange dagen en de volle agenda was er ook voldoende tijd om te genieten. Even kon ik alle zorgen van mij af zetten en dat was ontzettend fijn. Ik kwam dus weer "herboren en opgeladen" thuis. Ik ben benieuwd hoe lang ik dit gevoel vast kan houden. Ik ga in ieder geval met frisse moed er weer tegen aan. Dit weekend maar eerst eens goed door de administratie heen lopen om te bepalen of ik nog op koers lig en er geen verrassingen zijn.

vrijdag 21 september 2012

Financieel gestoei voor een zakenreis




Ik ga zondag voor een paar dagen naar het buitenland voor werk. Dat hing al langer in de lucht maar nu komt het er dus echt van. Voorheen probeerde ik de boot een beetje af te houden omdat ik 1. het altijd moeilijk vind om dochterlief een paar dagen niet te zien en 2. ik alle kosten moet voorschieten en dat flink in de papieren kan lopen. En ik moet met schaamrood op mijn kaken toegeven dat ik tot 4 maanden geleden die ruimte niet had op mijn creditcard dus maakt ook een goede 3e reden. Nu ontvang ik elke maand een deel van mijn vakantiegeld en mijn 13e maand dus in plaats van het hele bedrag te krijgen in mei of januari, krijg ik elke maand een 1/12 deel. Dit gebruik ik om mijn schulden af te betalen. De laatste 4 maanden is het naar mijn creditcard gegaan zodat ik straks dus op zakenreis kan gaan. Als ik terug ben, ik heb de kosten gedeclareerd,  ik heb die op mijn rekening ontvangen en ik heb dit overgemaakt naar mijn creditcard dan heb ik de schuld op mijn creditcard gehalveerd. Dat is dan een mooie bijkomstigheid en ook wel een prettig gevoel. Misschien haal ik dan ook  mijn doel om deze aan het eind van het jaar te hebben afgelost.

Al met al is het wel een kostbaar grapje. Vanuit werk worden er aantal eisen gesteld aan welk hotel je verblijft. Het moet een hotel zijn dat goedgekeurd is door het bedrijf. Hierdoor kom je automatisch in de 4 tot 5 sterren hotels. Wil je een ander hotel dan kan dat maar dan mag het niet duurder zijn en het moet in het zelfde sterren-segment zijn. Dus ik zit vanaf zondag een paar dagen in een 5 sterren hotel. 

Het voelt raar want als ik dit privé zou doen, dan had ik mij dit nooit kunnen veroorloven. Ik maak me ook zorgen want ook al kan ik alles declareren, ik wil wel de kosten in de hand houden want ik moet het immers wel ongeveer 3 weken voorschieten. Ik wil het beperken tot ergens eten voor lunch en diner. De lunch kan ik simpel houden door ergens een broodje te halen. Probleem is dat ik samen met een collega ga die het wel heel gezellig vindt om 's avonds ook nog ergens iets te gaan drinken. Het is dan moeilijk om iedere keer te zeggen dat je daar geen zin in hebt terwijl ik daar dus niks om geef, veel liever in bad ga liggen of een boek ga lezen en waarvan deels ook de kosten niet te declaren zijn. Dilemma en ik weet nog niet zo goed hoe ik hier mee moet omgaan.

Wel heb ik tegen mezelf gezegd dat ik van alles moet genieten. Ik heb straks een luxe hotel met prachtig uitzicht, ik heb een overvloed aan keuzes bij het ontbijt en mijn buitenlandse collega's nemen mij mee uit eten. Kortom ik vind dat ik ervan moet genieten want eenmaal thuis gaat het consuminderen onverminderd door.

donderdag 20 september 2012

Moe(deloos)

Het lijk wel of ik de laatste paar weken bijna obsessief bezig ben met geld. Het negatieve saldo van mijn schulden gaat elke maand een klein beetje naar beneden maar het kan mij niet snel genoeg gaan. Ik kan bij wijze van spreken de cijfers in het rood wel weer in het groen kijken. Elke extra storting geeft een tijdelijk gevoel van euforie die weer teniet wordt gedaan door het gevoel dat het toch nog wel erg lang duurt voordat ik er helemaal uit ben.

Dan zijn er momenten dat ik er zo ontzettend genoeg van heb om overal op te beknibbelen en zo graag eens een keer iets leuks voor mezelf zou willen kopen zonder dat stemmetje in mijn hoofd die zegt "je hebt het niet nodig, je hebt het niet nodig dus terugleggen". Ik zou zo graag eens een keer met mijn man lekker uit eten willen maar dat vinden we uiteindelijk toch ook zonde van het geld. Mijn man zegt dan nog heel lief van "je kan eigenlijk zo lekker koken dat het niet nodig is".

Soms vraag ik me wel eens af dat als ik uit de schulden ben, hoe ik dan met geld zou omgaan. Er is dan weer de financiële ruimte om dingen te doen en te kopen uiteraard wel binnen de grenzen van ons budget. Zou ik dan echter zo gewend zijn aan het consuminderen dat ik elke maand een bedrag overhoud? Zou ik dan eindelijk eens kunnen gaan sparen voor een aanvulling op mijn pensioen of aflossing op de hypotheek?

Daar waar ik het meeste naar uitkijk, is de financiële vrijheid. Momenteel durf ik niet van baan te wisselen vanwege de mogelijke financiële impact. Ik verdien namelijk goed bij mijn huidige werkgever en het is nog maar de vraag of ik ooit het zelfde inkomen ergens anders krijg. Bovendien vervallen dan bepaalde personeelskortingen met als gevolg dat mijn hypotheek gaat stijgen. Een stijging die ik met moeite zou kunnen opvangen en die dan ten koste zou gaan van de aflossingen. Ik voel me dus soms gevangen in mijn baan. Al heb ik dan het geluk dat ik mijn baan best leuk vind. Alleen ik zou  zo graag dichter in de buurt willen wonen van mijn werk zodat ik straks mijn dochter naar school kan brengen maar ook omdat ik niet iedere dag een uur aan het forenzen ben. Dat bedrag dat ik dan qua inkomen misschien zou moeten inleveren vind ik het wel waard. Tijd met mijn kind is namelijk velen malen waardevoller. Alleen dat moet dan wel financieel kunnen. Het doet me verdriet dat dit nu niet kan.

Als ik op een avond dus op de bank zit of in mijn bed lig, schiet dit allemaal door mijn hoofd. Het benauwt me maar ik neem het mezelf ook kwalijk dat ik het zo ver heb laten komen. Soms kan ik ook wel de positieve kant ervan zien dat het een wijze les is geweest. Toch overheerst het moedeloze gevoel van het duurt nog zo lang.

Nog even doorbijten want financiële vrijheid... wie wil dat nu niet?

woensdag 19 september 2012

Culinaire inspiratie als leuk cadeau



Er zijn van die momenten dat ik afvraag waarom ik een groentepakket heb omdat ik dan ietsje minder enthousiast ben over de inhoud. Deze week krijg ik: aardappels, wortelen, koolrabi, knolselderij met loof, augurk, tomaten, pruimen, peren, andijvie en Spaanse peper.

Nu weet ik wel raad met de tomaten, pruimen, peren, andijvie en Spaanse peper. De augurken ga ik inmaken maar ik heb nog een aardig bergje wortels liggen en van koolrabi en knolselderij word ik niet heel enthousiast. Nu heb ik de mogelijkheid wel om bepaalde dingen uit de tas te laten vervangen maar ik wil dat beperken tot dingen die wij echt niet graag eten. Spruitjes komen dus niet huize Geld of je Leven binnen.

Maar goed de inhoud van de tas is weer bekend dus ik mag weer gaan bedenken wat ik met de groente ga doen. Als ik inspiratie tekort kom, heb ik een aantal sites waar ik altijd wel lekkere recepten tegen kom of die mij in ieder geval inspireren. Je kunt daar vaak zoeken op ingrediënt en al zoekende kom ik vaak andere recepten tegen die mij weer inspireren. De volgende sites zijn voor mij dus een inspiratiebron:

§         www.tastespotting.com: Het is een verzamelsite van allerlei blogs. Zodra je op het plaatje klikt wordt je doorgeleid naar de het blog zelf en het recept. Zo ben ik al een paar aardige sites tegengekomen die ik regelmatig bekijk.
§         www.seasonwithspice.com: Site met recepten op basis van bepaalde kruiden. Ook een goede site als je bepaalde kruiden in je kastje hebt staan waar je niet zo goed weet wat je er mee aan moet.
§         www.findingvegan.com: Ook dit is een verzamelsite van vegan recepten. Ik leef elk jaar een paar weken als vegan. Er is een wereld van heerlijke recepten voor mij open gegaan waardoor je je eigenlijk realiseert dat je best zonder dierenproducten kan.
§         www.annemieke.net/RozeMarijn/: Heerlijke vegetarische recepten en ook leuke recepten voor peuters en kleuters.
§         www.ztrdg.nl/: Elke maand weer een paar verrassende recepten.
§         www.odin.nl/nl/recept/receptenboek.asp: Makkelijke manier om per ingrediënt recepten te vinden. Al vaak gebruikt met groot succes.

Uiteraard heb ik ook andere sites in mijn favorietenlijstje staan maar ik denk dat ik bovenstaande het vaakste raadpleeg. Als ik leuks en lekkers vind, dan print ik het uit om vervolgens eerst uit te proberen en bij groot succes in een map te doen. Na zo’n kleine twee jaar heb ik mijn eigen receptenboek samengesteld. De recepten zijn in categorieën opgedeeld zodat ik ze snel kan terugvinden. Gezien de beduimelde staat van bepaalde recepten kun je zien dat de map vaak wordt gebruikt. Uitgangspunt van recepten voor mij is dat het moet aansluiten bij de producten die ik standaard in huis heb zodat ik niet spulletjes in huis haal die ik vervolgens nooit meer gebruik. Zonde van het geld.

Overigens is een eigen receptenboek of een selectie van (huis)recepten ook een leuk cadeau. Indien je hiervan een mooi schriftje maakt, heb je een heel persoonlijk cadeau die de meeste mensen vaak meer waarderen dan een gekocht cadeau. Soms doe ik daar ook een paar basisingrediënten zodat de ontvanger meteen aan de slag kan met het boek en soms doe ik er een potje zelfgemaakte jam, chutney of pickles bij met het recept. Succes verzekert want wie houdt er niet van een persoonlijk cadeau.

dinsdag 18 september 2012

Super initiatief: krijgdekleertjes

Ik maak niet snel reclame voor een site maar dit vind zo'n mooi initiatief dat ik het toch graag onder de aandacht wil brengen. Een paar Utrechtse dames kwamen met het idee om een site op te zetten waar ouders  kinderspullen kunnen ruilen met andere ouders. Kortom en nu citeer ik even letterlijk van de site http://www.krijgdekleertjes.nl/: wat jouw kinderen niet meer passen of gebruiken zet je op de site. In ruil daarvoor zoek je spullen die bij jouw kinderen passen. Voor een klein bedrag aan administratiekosten krijg je een heel pakket spullen in huis. Dat is duurzaam en voordelig.

Daarnaast steun je ook nog een goed doel. En nu we toch aan het citeren zijn, weer een citaat van de site: Iedere keer wanneer je een pakket geeft via KrijgdeKleertjes, gaat er 50 cent naar een goed doel. Je kunt dit doel straks kiezen uit een lijst van vier doelen. De doelen zijn allemaal gelieerd aan kinderen.

Ik vind het een ontzettend mooi initiatief. Ik ben zelfs een beetje jaloers dat ik zo iets zelf dan weer niet kan bedenken. Of het storm gaat lopen, ik heb geen idee. Ik wil zelf binnenkort wel een pakket aan gaan bieden en dan eens kijken of ik er tevreden over ben. Zo ja dan zou ik zo maar eens vaste klant kunnen gaan worden.

Overigens heb ik mij vandaag opgegeven om op een kinderkleding- en speelgoedbeurs te gaan staan met mijn spulletjes. Ik heb twee tafels gereserveerd waarvoor ik EUR8 betaal. Nou het moet raar lopen, wil ik die kosten er niet uit krijgen. Ik verwacht geen hoofdprijs voor de spulletjes te krijgen maar alle euros die het oplevert zijn mooi meegenomen. Nu ligt toch maar alles te verstoffen in dozen op zolder. De komende twee weken breng ik dus veel tijd op zolder door met alles uitzoeken. En nu maar hopen dat ik er afscheid van kan nemen want ik heb toch nog steeds moeite om afscheid te nemen van al die lieve kleine babykleertjes.

zondag 16 september 2012

Gratis amusement


Dat uitjes niet altijd duur hoeven te zijn en zelfs helemaal niets hoeven te kosten, roep ik al langere tijd. Ik zweer bij de lokale krantjes waar vaak erg leuke dingen in staan aangekondigd voor een paar uurtjes plezier die vaak niets tot weinig kosten.

Gisteren gingen wij naar de lokale meubelboulevard die zo veel jaar bestond. In de krant hadden we gelezen dat Dora en Diego er ook zouden zijn en laten dat nu de favoriete figuren van mijn dochter zijn. Die kans wilde ik haar dus niet laten ontgaan dus hup allemaal in de auto om naar een pluchen pop te staren.

Eenmaal aangekomen viel de drukte erg mee. In de verte zag ik al de draaimolen en zweefmolen staan en ook een pavilioen. In het pavilioen waren kinderen druk aan het kleuren want de eerste 100 kinderen kregen een goodie bag. Nu kan mijn dochter meedoen aan het onderdeel snel kleuren en verslaat ze met slag en wimpel alle kinderen dus binnen een paar tellen had ze de kleuplaat ingekleurd en liep ze huppelend met de goodie bag naar buiten. Het ging haar voornamelijk op de twee figuurtjes die op de tas stonden want voor de inhoud had ze het niet echt hoeven te doen. Al was het gratis boekje van hondje Blue wel erg leuk.
Daarna kon ze ongelimiteerd ronddraaien in de draaimolen want alle attracties waren gratis. Eenmaal doorgedraaid keerden we weer terug naar het pavilioen waar Dora en Diego snel hun opwachting zouden maken. En ja hoor na even wachten in een snikhete tent, kwamen de twee poppen aanwandelen. Dat snoetje van mijn dochter was goud waard. Met open mond heeft ze na de show van pakweg een kwartiertje staan kijken.

Na de show waren er ook nog gratis poffertjes en voor de liefhebbers popcorn en suikerspin. Ook hier waren het beperkte wachtrijen. Dochterlief heeft ze nog even vermaakt op het springkussen en voordat we naar huis gingen mog ze nog een keer in de draaimolen.

Dit uitje was de hit van de laatste paar weken. Ze is er nog steeds helemaal vol van. 's Avonds keken mijn man en ik elkaar aan en realiseerden dat het hele uitje ons geen cent had gekost.

Bottom line is dat er vaak veel in de regio wordt georganiseerd wat meestal niets of heel weinig kost. Mijn ervaring is dat een kind dit vaak net zo leuk of niet leuker vindt als een duur attractiepark.

vrijdag 14 september 2012

De wondere wereld van tweedehands dingen

Een paar jaar geleden haalde ik mijn neus er nog voorop om iets tweedehands te kopen. Wat ik absoluut niet kon voorstellen was dat je iets tweedehands zou kopen voor je kind. Mijn gedachte was dat kleine kinderen overal aan kwijlen, met hun vieze vingers overal aan zitten dus dat je dan die bacteries van anderen niet in huis wilde hebben en vooral niet voor je kind. Achteraf gezien de grootste onzin want er is niets mis met tweedehands dingen die vaak nog prima een tweede, derde of hoeveelste keer nog mee kunnen. Ziet het er een beetje smoezelig uit dan is dat vaak met een sopje of de wasmachine verholpen. De andere keer is een stukje schuurpapier en een likje verf de oplossing voor een leuk kastje die er op het oog misschien niet zo mooi uitziet omdat het poepbruin is.

Een paar jaar geleden zette ik met aarzeling mijn eerste stapjes op Marktplaats. Mijn eerste aankoop was een antiek dressoir voor EUR45. Ik vond het ontzettend spannend om het op te halen. Ik denk dat ik geen betere eerste aankoop heb kunnen doen, want ik ben niet alleen ontzettend blij met het dressoir, de verkoopster was een schat van een mens. We werden uitgenodigd voor koffie en uiteindelijk hebben we een heel leuk gesprek met haar gehad. Nadien heb ik nog wel meer leuke ervaringen gehad met het ophalen van dingen. Ik ben zelf een keer teruggekomen met een gratis antieke naaimachine toen ik een kast kwam ophalen. Ondertussen staat mijn huis vol met tweedehands meubeltjes. Eerlijk gezegd zijn dat de dingen waar ik misschien wel de meeste waarde aan hecht. Het zijn meubelstukken met een verhaal en het is niet iets waar showrooms van vol staan (ok misschien in de jaren 30 wel maar nu niet dus).

De laatste twee jaar bezoek ik ook tweedehands kledingwinkels. Ik heb een paar leuke winkeltjes gevonden waar je voor een klein prijsje mooie maar ook nette kleding kan krijgen. Daarnaast is ook Marktplaats mijn beste vriend als het om kinderkleding gaat. Het verbaast me hoe mooi de kleding vaak nog is en dat het er soms nog als nieuw uit ziet. Zo zie je maar weer dat veel kledingkasten uitpuilen van de kleding zodat kleding vaak maar een paar keer wordt gedragen en dan zijn ze er al weer uitgegroeid.

Na mijn positieve ervaringen met Marktplaats ben ik ook eens ga snuffelen op rommelmarkten en de Kringloop. De Kringloop is vaak teleurstellend. Ik vind dat ze er vaak veels te veel voor durven te vragen. Toch ga ik af en toe wel een kijkje nemen. Soms kom je er dan toch een "schat" tegen.

Rommelmarkten daarentegen zijn een mijn grote favoriet. Het is het onverwachte van wat kun je tegenkomen en het geluksgevoel als je daar iets ziet liggen voor een heel mooi prijsje. Vorige week organiseerde de lokale kerk de jaarlijkse grote rommelmarkt. Ik was er vlak na openingstijd en je kon over de hoofden lopen. Bij de speelgoedkraam werd je soms gewoon weggeduwd. Uiteindelijk heb ik EUR15 uitgegeven aan een paar boeken, twee emaille bakblikken, houten boekensteunen en een telraam. Ik was als een kind zo blij.

Tweedehands dingen is voor mij eigenlijk de laatste paar jaar een logische keuze geworden. Ik zal eerder op Marktplaats kijken voor iets dan dat ik het nieuw zal kopen. Een mens kan (gelukkig) veranderen. En wat is eigenlijk leuker dan spullen een tweede leven te gunnen?

donderdag 13 september 2012

De groentetas en het weekmenu

Vorig jaar ben ik begonnen met het afnemen van een wekelijkse, biologische groentetas. Ik was er al een tijdje op zoek naar en vorig jaar liep ik tegen de tas aan op een boerenmarktje. De tas is een initiatief van een lokale boer die samen met Odin en andere lokale boeren biologisch eten naar de seizoenen toegankelijk wil maken.

Waarom wilde ik een tas? Ik wil graag zo veel mogelijk biologisch eten, naar de seizoenen en de lokale boeren een steuntje in de rug geven.

Over het algemeen ben ik erg positief over de inhoud van de tas, ook al heb ik soms wel eens verwonderd afgevraagd wat ik met bepaalde groente aan moet. In de tas zitten namelijk soms vergeten groente zoals aardpeer, pastinaak, schorseneren etc. Zelf vind ik het dan een uitdaging om een lekker recept te vinden en deze groente uit te proberen. Meestal is het een feestje voor de smaakpappilen, soms is het een teleurstelling. Zo kan ik de smaak van pastinaak maar niet waarderen ondanks dat ik het op een aantal verschillende manieren heb klaargemaakt.

Vandaag kon ik de tas weer ophalen. Elke dinsdag krijg ik een emailtje met de inhoud zodat ik mijn andere boodschappen hierop aan kan passen. De inhoud van deze week is:

prei, paprika, brocolli, sla, kastanjechampignons, courgette, appels en mais.

Dus deze week staat op het menu.

  • groentesoep met brood (ik heb nog wat groente over dus geen betere manier om het zo op te maken).
  • kippepoten met paprika, courgette en tomaten (uit blik) met rijst.
  • preiquiche met hamblokjes.
  • aardappels uit de oven met mais en salade
  • pasta met champignons en spekjes en salade.
  • brocolli, aardappelen en vlees.
Ook al heb ik nu voor 6 dagen een menu gepland, ervaring leert dat ik meestal maar voor 5 dagen iets hoef te bedenken want er blijven altijd restjes over zodat ik dan een restjesdag houd. Dat is ook wel eens makkelijk vooral na een drukke werkdag.

Ik heb gemerkt dat met het maken van een weekmenu, ik beter met mijn weekbuget uitkom. Ik weet nu exact wat ik moet kopen om een maaltijd aan te vullen en ik ben minder snel geneigd om andere dingen te kopen.

Voor het weekend maak ik dan meestal nog iets zoets. Dat kan zelfgemaakt ijs of een cake, brownies  of taart zijn. Dat hangt soms ook een beetje af wat ik in huis heb. Als ik veel appels heb, dan maak ik appeltaart. Heb ik veel rijp fruit liggen dan maak ik ijs of een fruittaart. Soms gaat het fruit ook in een smoothie.

Zo plan ik dus mijn maaltijden. Doen jullie dit ook?

woensdag 12 september 2012

De eeuwige strijd tussen moeders



Ik weet niet wat het is maar het lijkt soms dat je het als werkende moeder maar ook als thuisblijvende moeder nooit goed doet. Op een of andere manier moet je altijd je keuze verantwoorden tegenover andere moeders en knaagt er altijd een schuldgevoel van doe ik het wel goed, doe ik mijn kind niet tekort en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik werk als alleenverdiener 36 uur per week. Daar komen nog wel een paar uren extra bij omdat als ik eenmaal thuis ben, ik vaak nog per Blackberry dingen afhandel. Bovendien reis ik wel eens naar het buitenland voor mijn werk waardoor ik meteen een paar dagen weg ben en ik schuif ook wel eens met mijn vrije dag omdat er iets van werk tussendoor komt. Ik heb deze vrijheid omdat mijn man niet werkt en dus voor onze dochter kan zorgen. Ik realiseer me dat ik hierdoor ontzettend in een bevoorrechte positie verkeer met ook een stuk minder zorgen en stress. Ik hoef niet te rennen om op tijd te zijn op de kinderopvang want ze is thuis waar ze door mijn man met veel liefde en goede zorg wordt opgevangen. Overigens zorg ik er wel voor om op werkdagen rond 17.30 uur thuis te zijn zodat ik de laatste 2 uurtjes voor het slapen gaan samen met haar kan doorbrengen. Die 2 uurtjes zijn voor mij heilig en dat geldt ook voor de dagen dat ik niet werk. Je zou zeggen dat als dit voor ons als gezinnetje werkt dat niemand daar iets op aan te merken zou hebben. Helaas is dat anders en moet ik bijna wekelijks mijn keuze verantwoorden aan eigenlijk alleen maar vrouwen. Mannen zeggen alleen maar "goed voor elkaar meid" of "als het werkt voor jou, prima toch". Wat is dat toch dat vrouwen elkaar hierin niet kunnen steunen?

Gisteren was ik met mijn dochter in de speeltuin. Daar werd ik aangesproken door een thuisblijvende moeder. Eigenlijk was de eerste vraag of ik nog steeds 4 dagen werk en waarom ze niet naar de peuterspeelzaal ging. Het bracht het ergste in mij naar boven waardoor ik provocerend vertelde dat ik de komende weken het ontzettend druk heb en ook nog eens moet reizen dus dat die 4 dagen misschien wel eens meer zouden kunnen worden. Het beantwoordde haar vraag niet maar ik zag wel de afkeuring in haar ogen. Ondanks dat ik altijd mijn eigen koers vaar, doet die afkeuring toch pijn. Ik zou graag meer tijd met mijn dochter willen doorbrengen maar ik ben helaas niet in de positie dat ik minder kan gaan werken. Ook begrijp ik niet waarom het zo'n heet hangijzer moet zijn dat ik werk. Mijn dochter lijkt er geen last van te hebben. Boven alles is dit de keuze van mijn man en mij. Wie is die ander om daar over te oordelen?

Waarom kunnen wij elkaar niet meer steunen en elkaars keuzes respecteren? Het zou het leven zo veel gemakkelijker maken.

dinsdag 11 september 2012

Kleine stapjes in de goede richting


Vorig jaar rond deze tijd viel bij mij het kwartje dat het niet zo langer door kan gaan. In principe wist ik dit al wel een tijdje maar ik denk dat ik een bepaalde fase door moest voordat ik ook wilde inzien dat ik mijn financiën wilde aanpakken. Op een middag ben ik eens gaan googlen op besparen en al snel kwam ik op site over consuminderen. Er ging een wereld voor mij open. Het is niet dat ik niet wist dat je kon besparen maar ik had er nooit goed bij stil gestaan dat dit kon. De hele middag heb ik met open mond alle verhalen en tips zitten lezen. Ik heb dit een tijdje op mij laten inwerken en soms ging ik terug naar bepaalde blogs om het nogmaals te lezen. Grote favoriet was en is Spaarcentje (http://spaarcentje.blogspot.nl/). Ik denk dat haar manier van schrijven mij aanspreekt.

Langzaam ben ik vorig jaar begonnen met de boel bij mij financieel op te ruimen. Ik ben begonnen met de dingen die mij het meeste dwars zaten. Financieel gezien is dat misschien niet de meeste slimme zet maar wel dat wat mij innerlijke rust gaf. Ik heb soms nachten liggen woelen in bed omdat ik mij weer om iets zorgen maakte. Ik wil(de) van die onrust af. Wat mij het meeste dwars zat was de roodstand op een betaalrekening. Elke 3 maanden moest ik daar positief staan. Gebeurde dat niet dan werd de rekening geblokkeerd en kon ik niet meer bij mijn geld. Dat heeft een aantal keren tot onaangename verrassingen gezorgd. Elke maand schoof ik met geld tussen twee betaalrekeningen en dan nog mocht het wel eens voorkomen dat er een tijdelijke blokkade op de rekening zat. Gek werd ik er soms van maar ook moedeloos. Dit was dus het eerste wat ik heb aangepakt.

Ik ben in februari 2012 naar de bank gegaan en ik heb een lening afgesloten. Ik wist dat ik deze binnen vier maanden kon aflossen. Ik zat er met een brok in mijn keel want dit betekende nog een lening. Iets wat ik eigenlijk niet wilde. Binnen een kwartier had ik een lening van EUR2500 afgesloten. Ongelofelijk hoe snel dat gaat en hoe lang het kan duren om van zo iets af te komen. Gelukkig was er eind juni weer vanaf. Alle financiële meevallers zijn er naar toe gegaan zodat ik het snel kon afbetalen. En ik ben zo ontzettend blij dat ik op mijn twee betaalrekeningen niet meer negatief kan staan. Helaas kostte het mij wel EUR75 aan rente. Tja en daar kan je heel veel leuke dingen mee doen.

Maar hoe pak ik nu mijn financiën aan? Ik doe het volgens de volgende regels. Mocht iemand een beter inzicht hebben, dan hoor ik het graag want ik wil alleen maar leren en horen hoe ik er snel van af kan komen.

  • Financieel inzicht in de inkomsten en uitgaven.
  • Alle maandelijkse vaste lasten gaan van één betaalrekening. De andere betaalrekening is voor boodschappen en benzine.
  • Voor boodschappen en benzine heb ik een vast budget die ik aan het begin van de maand naar betaalrekening hiervoor overboek.
  • Op geen enkele betaalrekeningen (2 in totaal) kan ik nog rood staan. Ik moet het doen met wat ik daarop heb staan per maand.
  • Elke maand spaar ik een klein bedrag voor ons om tegenvallers op te vangen.
  • Elke maand spaar ik voor mijn dochter om hopelijk haar ooit een financieel, zorgeloze studie te geven.
  • Zodra een lening of creditcard is afgelost, gaat het maandbedrag van die lening naar de andere lening (doorschuifsysteem). In principe verhoog ik hiermee het maandbedrag waardoor ik sneller afbetaal.
  • Ik denk wel 10x na voordat ik iets koop. Stelregel is dat ik iets echt nodig moet hebben. Ik koop voorlopig geen kleding of schoenen voor mezelf meer. Ik heb genoeg in de kast hangen. Al shet kapot is, dan maak ik het. Uitzondering is mijn dochter die groeit als kool en dus wel kleding en schoenen nodig heeft. Haar kleding is grootendeels tweedehands of door opa en oma gegeven.
  • Alle verzekeringen zijn doorgenomen. Ik kan enorm veel geld besparen op de gezondheidsverzekering. Echter mijn man heeft hoge kosten. Als ik de kosten afzet tegen de premie dan ben ik uiteindelijk toch goedkoper uit.
  • Nee durven te zeggen tegen uitjes, etentjes etc met vrienden of collega's. Die sporadische keer dat ik toch ga, waardeer ik des te meer. ervaring leert ook dat echte vrienden begrijpen dat ik niet overal meer aan mee kan doen.
  • Ik heb een groente- en fruittas. Met de inhoud van de tas moet ik het in principe doen met slechts een aanvulling van de wekelijkse boodschappen zoals brood, melk etc uit de winkel.
  • Luiers, verzorgingsproducten en wasmiddelen worden alleen in de aanbieding gekocht.

Of het financieel verstandig is, ik weet het niet. Ik weet alleen dat het meestal wel voor mij werkt.

dinsdag 4 september 2012

Van alles en nog wat.

De laatste paar dagen zat ik me eigenlijk af te vragen wat ik nu eigenlijk weet van consuminderen. Het meeste wat ik weet, is wat ik bij anderen heb gelezen. Een aantal dingen heb ik succesvol en minder succesvol proberen toe te passen. Ik denk dat ik uiteindelijk iedereen maar mee wil nemen in mijn strijd hoe ik probeer af te lossen. Dat gaat met vallen en opstaan. Ik zit momenteel weer meer in het vallen want er zitten financieel een paar tegenvallers. Binnenkort wil ik meer open zijn door een ticker te plaatsen en hopelijk geeft dat een "pijnlijk" inzicht in de stand van zaken maar ook een enorme stimulans als ik langzaam maar zeker het bedrag naar beneden zie gaan.

Toch weet ook ik wel een paar dingen waarmee ik anderen wellicht kan helpen. Ik ben gek op koken. Ik kan van weinig toch nog een heerlijke maaltijd maken. Koken is mijn passie. Zonder koken zou het leven voor mij een stuk saaier zijn. Om nu meteen iedereen met recepten om de oren te gooien is misschien ook niet de bedoeling. Wat gangbare producten voor mij zijn, zijn dat voor anderen misschien niet. Wel zijn er dingen die iedereen kan toepassen. Dus binnenkort een paar tips om in de keuken toe te passen.

Daarnaast weet ik wel het een ander van financiele producten. Beleggen en pensioenen hebben niet al te veel geheimen voor mij. Dus in de toekomst wil ik daar ook een keer aandacht aan besteden. Misschien door gewoon wat uitleg te geven hoe een en ander in elkaar steekt. Wellicht dat het helpt.

Vandaag overigens mezelf aangemeld om op een kinderbeurs binnenkort spulletjes te verkopen. Ik sta op de reservelijst maar hoop dat ik er toch nog een plaatsje krijg. De deelnamekosten zijn erg laag dus ik hoop daar mijn kinderspulletjes kwijt te raken. Momenteel probeer ik het via Marktplaats maar dat gaat met veel pijn en moeite. Er is simpelweg een enorm aanbod bij kinderen en babies. Daar ben ik als koper erg blij mee maar als verkoper voel ik me soms een beetje de naald in de hooiberg. Dus please laat me op die beurs kunnen staan. Ik wil daar ook met zelfgemaakte memoboarden gaan staan. Ik heb die een tijd geleden voor mijn dochter gemaakt. Ik heb daar veel complimentjes over ontvangen dus ik wil nu kijken of daar een klein marktje voor is. Dat zouden leuke extra inkomsten zijn die linae recta naar het aflospotje gaan.

zaterdag 1 september 2012

Een ongelukje zit in in een klein hoekje

Gisteren was de eerste dag van mijn vakantie. Of beter gezegd ik heb mij een slag in de ronde gerend in de morgen want er stonden allerlei afspraken gepland met tandarts, ziekenuis etc. Gelukkig had ik in de middag wel iets leuks staan want ik werd door een goede vriend uit eten genomen. Dus ik heb heerlijk zitten genieten van een avondje weg want wat was dat lang geleden.

Vandaag werd ik met goede moed wakker. Het zonnetje schijnt wat niets meer in de weg stond om een mooie dag te worden. Alles ging goed totdat ik de vuilnis achter in de tuin in de container wilde gooien. Nadat gedaan te hebben wilde ik weer de tuindeur dicht doen en toen hoorde ik ineens een ontzettende harde gil naast me. Dochterlief was met haar vingertjes tussen de door gekomen. Op een of andere manier kan ik op zo'n moment vrij rationeel nadenken dus binnen een mum van tijd was haar handje onder de kraan met koud water. Tranen met tuiten huilde ze terwijl ik haar ondertussen probeerde te troosten. Wat voelde ik me ontzettend schuldig dat ik niet even beter had uitgekeken. Intussen loopt ze weer vrolijk lachend rond maar ik ben nog steeds een beetje overstuur. Zo zie je maar weer een ongelukje zit in in een klein hoekje.